________________
૨૮e
२ 'अ' अने 'ए' प्रत्यय पर रहेतां धातुना उपांत्य : अ'नो । आ' थाय छे.' धातु
प्रेरक अंगो कृ-कर कार, कारे, कराव, करावे ।
हास, हासे, हसाव, हसावे । शम्-सम्- साम, सामे, समाव, समावे। दृश-दरिस्- दरिस, दरिसे, दरिसाव, दरिसावे । भ्रम्-मम्- भाम, भामे, भमाव, भमावे । क्षम्-खम्- खाम, खामे, खमाव, खमावे। इत्यादि। (कृ) कार, कारे, काराप, कारापे. (पच्) पाच, पाचे, पाचाप, पाचापे. (हन्) घात, घाते, धाताप, घातापे. (गम्) गाम, गामे, गच्छाप, गच्छापे. (ग्रह). गाह, गाहे, गाहाप, गाहापे. (चिन्त्)
चिंताप, चिंतापे. (चुर् )
चोराप, चोरापे. (बुध्) बोध, बोधे, बुज्झाप, बुज्झापे.
पालिमां वपराता 'आप' अने 'आपे'ज प्राकृतमां वपराता 'आव' अने 'आवे' छे (जओ पृ० २४ प-व, अं० १६)
--जूओ पालिप्र० पृ० २२७–२२९, १ 'आवि' अने 'आवे' प्रत्यय पर रहेतां पण आ नियम लागे छे एम कोइनो मत छः कोई
हेमचंद्रकारावेइ ।
करावई। हासाविओ।
हसाविओ।
