________________
काश्यपशिल्पेऽष्टाविंशः पटलः । पष्टवाल्पनासिं च पादं प्रति प्रकल्पयेत् । . कल्पितं वेदिकायैस्तु नानाचित्रैर्विचित्रितम् ॥ २० ॥ एतत्स्वस्तिफमाख्यातं सर्वदेवप्रियावहम् । ... सदेव शीर्षकाग्रेषु पार्श्वयोः स्वल्पनासिका ॥ २१ ॥ स्वस्तिभद्रमिति ख्यातं मम प्रीतिकरं भवेत् । . . तदेव नतफूटं च कोष्ठं नासिकमञ्चकम् ॥ २२ ॥ नतपञ्जरसंयुक्तं यथेष्टं क्रमशीर्षतः। . स्तपिघट गलंतं च श्रीकरं समुदाहृतम् ॥ २३ ॥ तदेव कुटकोष्ठाः स्युः कूटशालोन्नताः समाः। निम्नपज्जरवन्तो सौ यत्तत्कैलासमच्यते ॥ २४ ॥ तदेव कटकोष्ठों द्वौ निम्नोस्नतविवर्जिती । अन्तरमस्तरोपेतो समसूत्रततो नती ।। २५।। हारान्तरे विशेषेण युगं वा युगपजरम् । चतुष्कूटं चतुःशालं षडष्टवाल्पनासिका ।। २६ ।। वस्वग्रं वेदिकोपेतं वर्तुल शीर्षकं गलम् । शिखरं वसुनासाढ्यं भद्राभद्रं चतुश्चतुः ॥ २७ ॥ बेदिकातोरणाढथं तु रुद्रकान्तमिदं परम् ।। कूटात्कोष्ठकनिष्ठान्तं दण्डं वाऽध्यदण्डकम् ।। २८ ।। द्विदण्डं वा त्रिदण्डं का फूटात्कोष्ठस्य निर्गतिः । नानाधिष्ठानसंयुक्तं नानास्तम्भविमानितम् ॥ २९ ॥ प्रागुक्तानां तु सर्वेषां कल्पितं वाऽपि होनकम्। . तदेव शिखरे चार्धकोष्टकं तु चतुष्टयम् ॥ ३० ॥ चतरथ शिरोपेतं चतप्कटसमन्वितम् । षडष्टनासिकोपेतं स्वस्तिसं(ब)न्धमिति स्मृतम् ॥ ३१ ॥ तदेव कूटकोष्ठो द्वौ चान्तरप्रस्तरान्वितौ । हारपञ्जरसंयुक्तं षण्मृ(ड)ष्टौ वाऽल्पनाणिकम् ॥ ३२ ॥ सालंकार संयुक्तमेतकल्याणसुन्दरम् । सदेव शिखरे चाध्य(धै)कोष्ठकं तु विवर्जयेत् ।। ३३ ।। चत्वारिनासिकोपेतं शिखरं परिकल्पयेत् । नानालंकारसंयुक्तमेतत्पाञ्चालमुच्यते ॥ ३४ ॥
