________________
काश्यपशिल्पे द्वात्रिंशः पटलः।
सलं प्रत्यूर्ध्वपादोच्च प्रागिव नवांशकम् । गुणांशं वा घना भित्तिश्छवं शीर्षसमं युतम् ॥ २८ ॥ पादायाम चतुर्भागमत्यर्धाशं तु प्रस्तरम् । अशिं वेदिकामानं कपोतान्त गलोदयम् ।। २९ ।। प्रतिवाजनसीमान्तं पञ्जरोदयमीरितम् । शेपं प्रागिव कर्तव्यमेवं निष्क्रान्त पञ्जरम् ॥ ३०॥ निष्क्रान्तरहितं चेत्तु प्रस्तरोत्रं तु वागिव(जनम्) । पञ्जरे कूटकोठी च पादे पादान्तरेऽपि वा ॥ ३१ ॥ गोपानाधारिताकल्पमहाशालपराक्रमात् । हस्तौ पादौ द्वयोपेतां दृष्टकोणजटान्विताम् ॥ ३२ ॥ रोद्रदृष्टिसमायुक्तां तृत्तवाचनसंनिभाम् ।। गोपानं यत्नतो धृत्वा पादौ हस्तौ सदान्विती ।। ३३ ।। एवं वा गजहंसाभ सिंहव्यालोह(लाभ) व वा । गोपानं शिरसााच्यं हस्तपादौ यथेष्टगो ॥ ३४ ॥ कूटादिलक्षणं प्रोक्तं पाभूमिविधि ततः ॥ ३५ ॥ इति काइपपशिल्पे कूटादिलक्षणकत्रिंशः पटलः ।
अथ द्वात्रिंशः पटलः।
पश्चभूमिः।
अथ वक्ष्ये विशेषण पञ्चभूम्यास्तु लक्षणम् । विस्तारोत्सेधमानं तु प्रोक्तं प्रासादमानके ।। १ ।। विस्तारं रुद्रया भज्य गुणांशं गर्भगेहकम् ।। द्विभागं गृहपिण्डी स्याइलिन्द्रं त्वेकभागया ॥ २॥ हाराभा(मा)नेक(न) कर्तव्यमलिन्द्रधनभित्तिकम् । वर्षस्थलसमं युक्तं कल्पयेत्प्रस्तरोपरि ॥ २ ॥ धरातले व(च)मञ्चोचे द्वितीये वा त्रिभूमिके। देवतास्थापनं कुयात्तावदेव घनीकृतम् ॥४॥
