Swopagnyashabda maharnavnyas Bruhannyasa Part 3 2 3

SR No.: 008412
Original Sutra Author: Hemchandracharya
Author: Lavanyasuri
Publisher: Jain Granth Prakashak Sabha
Total Pages: 254
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari & Grammar
File Size: 8 MB

Page 18

१२
बृहद्वृत्ति-बृहन्न्याससंवलिते
[ पाद-२, सूत्र. ९-१०]
उत्तरयति--उच्यते इत्यादिना, श्रीशब्दस्यात्मसमानाधि- । ग्रहणाभावे त्वमो लुपःप्रतिषेधेन तद्व्यवधानात् खितीति ह्रस्वो करणस्येति, अयमर्थ:--श्रियमात्मानं मन्यते यत् कुलमित्यर्थे न स्यात, खिदन्तस्य विभक्त्या व्यवहितत्वात्, तथा च ज्ञामन्यः 40 श्रीशब्दस्य न कूलेन सह सामानाधिकरण्यमपि तु आत्मशब्देन : मांमन्य इति स्यात् ; वाग्मन्य इत्यत्र तु वाचम्मन्य इति स्यात्। सहेति तस्य च नपुंसकत्वाभावेन न नपुंसकनिमित्तस्य लुपः अस्तु तहि नाम्यन्तादित्येबैकस्वरादिति व्यर्थमिति पृच्छति-- प्राप्तिरिति ऐकार्थ्यनिमित्तत्वादेव प्राप्तिः, सा चानेन प्रति- एकस्वरादिति किमिति । हरिणिमन्येति-अत्रापि खितीति षिध्यत एव। ननु कथमिदमुच्यते, यावताऽत्रात्मशब्दः . ह्रस्वसमुच्चितो मागमः । वधुमन्येति-अत्रापि पूर्ववेव ह्रस्व- 45 कुलवाचकत्वेनवायात इति तस्य नित्यपुस्त्वात् क्लीबताभावे- समुच्चितोम् भवति, एकस्वरादिति कृतेऽतु न प्रकृतसूत्रप्राप्तिः! ऽपि तत्समानाधिकरणस्य श्रीशब्दस्य क्लोबत्वमवश्यं स्यादेवेति : खितीति किमिति-उत्तरपदमानं निमित्तकोटावस्त्विति भावः। चेत् ? अत्राह--आविष्टलिङ्गत्वाच्चते, अयमाशयः--
स्त्रीमानीत--स्त्रियमात्मानं मन्यत इत्यर्थेऽत्र "मन्याण्णिन्" 10 यथैवात्मशब्द आविष्टलिङ्ग:-नित्यपुंलिङ्गः,तथा श्रीशब्दोऽपि ।
[२.१.११६.] इति णिन् भवति, तत्रापि समासो भवत्येवेत्युनित्यस्त्रीलिङ्ग एवेति तस्य कुलसामानाधिकरण्यऽपि न क्ली- ' त्तरपदसत्त्वेऽपि खिदन्तत्वाभावान्न भवति ॥३. २. ९॥ बत्वमिति न तन्निमित्तोऽमो लुप् प्राप्तः ।
असत्त्वे डसेः । ३.२.१०॥ भाष्यकृन्मतमाह--अन्ये त्याहुरित्यादिना। प्रष्ठोऽग्रगामी, अग्रगमनस्य च स्वभावतः पुंधर्मत्वात् प्रष्ठशब्दो नित्य- त० प्र०---असत्त्वे विहितो यो इसिः तस्योत्तरपदे " 15 वंलिङ इति तस्यैव धवयोगनिमित्तक स्त्रीत्वमुत्पाद्य प्रष्ठीति, परेलपन भवति । स्तोकान्मक्तः, अल्पान्मुक्तः, कृच्छाम्भवतः,
रूपं भवति, तथा च सम्बन्धविशेषमहिम्ना लिङ्गपरिवत्तंन कतिपयान्मक्तः, अन्तिकादागतः, अभ्याशादागतः, सविधादाभवति, तथेहापि भविष्यतीति श्रीशब्द: कुले वर्तमानः स्वकीयं । गतः, दूरादागतः, विदूरादागतः, विप्रकृष्टादागतः, "क्तेना- 55
स्त्रीलिग विहाय क्लीबे वत्तिष्यत इति क्लीबनिमित्तोऽमो लुक् सत्त्वे" ३. १. ७४. 1 इति समासः । असत्त्वे इति किम? 10 स्यादेवेति नपुंसकत्वनिमित्तके ह्रस्वत्वेऽमो लुपि च कृते-- ! स्तोकभयम्, स्तोकापेतः । उत्तरपद इत्येव-निष्कान्तः
श्रिमन्यं कूलमित्येवं रूपं युक्तमिति । ननु प्रकृतसूत्रेण सामान्यत । स्तोकान्निःस्तोकः ॥१०॥ एवामो लुब् निषिध्यते, ततश्च ऐकार्थ्यनिमित्तस्य क्लीबत्वनिमित्तस्य वा सर्वस्यामो लुपोऽनेन निषेधः स्यादेवेति चेत् ? शमन्यासानुसन्धानम् असत्त्वे । असत्त्वे विहित अत्राह--न चायमिति-अयं-प्रकृतसूत्रप्रतिपाद्यः, लोप- इति-"स्तोकाल्पकृच्छकतिपयादसत्वे करणे" [२. सापवादो-निषेधः, नपंसकलक्षणस्य लुपो न भवति, किन्तु इति सूत्रेण,तथा "असत्त्वारादर्थात टासिड्चम"[२.२.१२०.7 ऐकार्थ्यनिमित्तस्यैव "ऐकायें" [३. २. ८. ] इति सूत्रप्राप्तस्य, इति सूत्रेण च विहित इति भाव; 'स्तोकान्मुक्तः' इत्यादाकत इत्याह--उत्तरपदग्रहणादिति-उत्तरपदंशब्दस्य समा- वाद्येन 'अन्तिकादागतः' इत्यादौ द्वितीयेन पञ्चमी, तदन्तस्य सारम्भकेऽन्त्ये पदे निरूढतया तादृशस्थले प्राप्तस्य॑वामी लुप् च क्तान्ते परे "क्तेनाऽसत्त्वे" [३. १. ७४.] इति समासः,
प्रतिषिध्यतेऽनेन, *अनन्तरस्य विधिर्वा भवति प्रतिषेधो वा* : तत एकार्थ्यनिमित्तोलुप प्राप्तः सोऽनेन निषिध्यते। तदेवाह१० इति न्यायादित्युक्तं पूर्वम्, अत्र च उत्तरपदग्रहणमपि कारण- तस्योत्तरपदे लुब न भवतीति । यद्यपि सर्वत्र समासे वाक्य
त्वेन निर्दिश्यते, तथा च उत्सर्गसमानदेशा अपवादा:* मपि भवतीति समासाभावे स्तोकान्मुक्त इत्यादिरूपाणां सिद्धिः इति न्यायोऽपीह नियामक इति विशिष्यते; “ऐकायें" | स्यादेव, ततश्चैतादृशे स्थले समासाभाव एव कार्यः किं समासो
३.२.८.1 इति लुबपि समासादिस्थल एव प्रवर्तते, प्रकृत- । त्तरं प्राप्तस्य लुपोऽभावविधानेनेति स्थूलदशां शङ्का सम्भवति,
सूत्रमपि तादृशस्थल एवेति सिद्धमुभयोः समानदेशत्वम्। , तथापि समासे सत्यैकपद्यं भवति, तत्र विशेषणयोगाभावश्च 70 35 नामिग्रहणं किमिति-सामान्यत एकस्वरादित्यवोच्यतामिति भवति । किञ्च ततस्तद्धितादिप्रत्ययविधाने प्रथमस्वरस्य
तदाशयः, तथा च बहुव्रीहिणा एकस्वरवतः स्वरान्ताद् व्यञ्ज- वृद्धिर्भवति, तथा च "स्तोकान्मुक्तस्यापत्यं-स्तौकान्मुक्तिः, नान्ताद् वा प्रसक्तिरित्याह---झंमन्य इत्यादि, अत्र हि नामो स्तोकान्मुक्ताया अपत्यं-स्तीकान्मुक्तेयः' इत्यादिषु समुदायालुप् प्रतिषिध्यतेऽपि तु "खित्यनव्ययारुषो मोऽन्तो ह्रस्वश्च" : देव तद्धितोत्पत्तिः । न च समासनिमित्तैकार्थ्यनिमित्तस्य [ ३. २. १११. ] इति, ह्रस्वे कृते मोऽन्तो भवति, अत्र नामि- . स्यादेरिदमादिसूत्र ब् निषिध्यतां, तद्धितनिमित्तकायें जाते 75
25