________________
सर्वविशुद्धज्ञानाधिकार
अर आतमा भी कर्णगत शब्दों के पीछे ना भगे ।। ३७५ ।। शुभ या अशुभ यह रूप तुझसे ना कहे कि हमें लख । यह आतमा भी चक्षुगत वर्णों के पीछे ना भगे ।। ३७६ ।। शुभ या अशुभ यह गंध तुम सूँघो मुझे यह ना कहे । यह आतमा भी घ्राणगत गंधों के पीछे ना भगे ।। ३७७ ।। शुभ या अशुभ यह सरस रस यह ना कहे कि हमें चख । यह आतमा भी जीभगत स्वादों के पीछे ना भगे ।। ३७८ ।।
अहो सुहो व फासोणतं भणदि फुससु मं ति सो चेव ।
य एदि विणिग्गहिदुं कायविसयमागदं फासं । । ३७९।। अवगुण तं भणदि बुज्झ मं ति सो चेव । णय एदि विणिग्गहिदुं बुद्धिविसयमागदं तु गुणं ।। ३८० ।। असुहं सुहं व दव्वंण तं भणदि बुज्झ मं ति सो चेव । णय एदि विणिग्गहिदु बुद्धिविसयमागदं दव्वं । । ३८१ । । एयं तु जाणिऊणं उवसमं णेव गच्छदे मूढो । णिग्गहमणा परस्स य सयं च बुद्धिं सिवमपत्तो ।। ३८२ ।। निंदितसंस्तुतवचनानि पुद्गला: परिणमंति बहुकानि । तानि श्रुत्वा रुष्यति तुष्यति च पुनरहं भणित: । । ३७३ ।। पुद्गलद्रव्यं शब्दत्वपरिणतं तस्य यदि गुणोऽन्यः । तस्मान्न त्वं भणित: किंचिदपि किं रुष्यस्यबुद्धः ।। ३७४ ।। अशुभ: शुभो वा शब्दो न त्वां भणति शृणु मामिति स एव । न चैति विनिर्ग्रहीतुं श्रोत्रविषयमायतं शब्दम् ।।३७५।। शुभं शुभं वा रूपं न त्वां भणति पश्य मामिति स एव । न चैति विनिर्ग्रहीतुं चक्षुर्विषयमागतं रूपम् ।। ३७६ ।। शुभ: शुभ वा गंध त्वां भणति जिघ्र मामिति स एव । न चैति विनिर्ग्रहीतुं घ्राणविषयमागतं गन्धम् ।।३७७।। शुभ: शुभ वारस न त्वां भणति रसय मामिति स एव ।
न चैति विनिर्ग्रहीतुं रसनविषयमागतं तु रसम् ।। ३७८ ।। शुभ: शुभ वा स्पर्शो न त्वां भणति स्पृश मामिति स एव । न चैति विनिर्ग्रहीतुं कायविषयमागतं स्पर्शम् ।। ३७९ ।।
४८९