Page Text
________________
અઘાતિકર્મો હજી ઉભયબંધને પ્રાપ્ત થઈને રહેલા : નામ પામે છે. જયારે ક્ષાયિકભાવરૂપે પરિણામેલા છે. તે કર્મો દરેક સમયે ઉદયમાં આવીને તેનું ફળ : પરમાત્માની સાપેક્ષતાથી તે ક્રિયા ક્ષાયિકી ક્રિયા એવું પણ આપે છે. અહીં તીર્થકર પ્રકૃતિ તેનું ફળ આપે : નામ પામે છે. છે એમ લેવું. પરમાત્મા શરીર અને શરીરની ક્રિયા : સે
છે પુણ્યફળ અહંતા સાથે ઔદયિક ભાવથી જોડાયેલા નથી. પરમાત્મા : સાયિકભાવે રૂપે ક્ષાયિક જ્ઞાનરૂપે પરિણમ્યા છે. તેથી : અહીં અહંતમાં તીર્થંકર પરમાત્મા લેવામાં શરીર અને તેની ક્રિયા તેના માટે જ્ઞાનનું જોય જ છે. : આવે છે. ૧) તીર્થ કર પ્રકૃતિના ઉદય અનુસાર એક ચોખવટ પરમાત્મા તો આખા વિશ્વને જાણે છે : તીર્થ કર પદની પ્રગટતા થાય છે. ૨) તીર્થકર તેમાં શરીર સંબંધી જ્ઞાન આવી જાય છે. તે આ : ભગવાનને તીર્થંકર પ્રકૃતિનો ઉદય(ફળ) હોય છે. મારું શરીર છે અને આ મારું કાર્ય છે એમ તો નથી આ બન્ને કથનો અપેક્ષા લઈએ તો સાચા છે. જાણતાં પરંતુ તે વિશ્વના સમસ્ત પદાર્થોમાંથી :
બીજી રીતે વિચારતા બન્ને કથનો ખોટા પણ શરીરને મુખ્ય કરીને પણ જાણતાં નથી. સર્વજ્ઞ
: ગણી શકાય. દશામાં શરીર અને તેની ક્રિયાનું જ્ઞાન આવી ગયું : એટલો જ ભાવ લેવાનો છે.
તીર્થંકર પ્રકૃતિનો ઉદય ભાવ મોક્ષદશાનું અજ્ઞાની જીવ પોતાના ઔદયિક ભાવ વ : કારણ નથી. પુરુષાર્થ અનુસાર પરમાત્મદશાની
| પ્રગટતા થાય છે. બધા અરિહંત ભગવંતોને તીર્થકર તેની સાથે જોડાય છે તેથી તે અપેક્ષાએ શરીર અને તેની ક્રિયા ઔદયિકી ક્રિયા છે. પરમાત્મા ક્ષાયિક
: પ્રકૃતિનો બંધ અને ઉદય નથી હોતા. વળી તીર્થકરને
• વીતરાગતાની પ્રાપ્તિ થયા બાદ જ તીર્થંકર પ્રકૃતિ ભાવરૂપે પરિણમ્યા છે. સશરીરિ પરમાત્માને શરીર
ઉદયમાં આવે છે. તેથી ભલે તેનું ફળ બાહ્યમાં દેખાય છે અને તેની ક્રિયા પણ છે, પરંતુ પોતે ક્ષાયિક
: પરંતુ પરમાત્મા તે ફળને ભોગવતા નથી તેથી તેમને ગણવામાં આવી છે. જીવની ભૂતકાળની ભૂલ
: તે ફળ મળ્યું ગણી શકાય નહીં. અનુસા૨ શરીરની પ્રાપ્તિ હોવાથી જીવ પરમાત્મદશાને પામ્યો હોવા છતાં એટલો વ્યવહાર : ટીકામાં લખે છે કે અહંત ભગવંતોને પુણ્ય લાગુ પડે છે.
: રૂપી કલ્પવૃક્ષનાં (તીર્થંકર પ્રકૃતિના) સમસ્ત ફળો
: બરોબર પરિપક્વ થયા છે. અર્થાત્ પોતે ભાવ મોક્ષ સ્વતંત્ર ઉપાદાનની યોગ્યતા અનુસાર 2 :
- દશાને પોતાના પુરુષાર્થ દ્વારા) પ્રાપ્ત થાય છે ત્યારે શરીર અને તેની ક્રિયા.
તીર્થંકર પ્રકૃતિ ઉદયમાં આવીને ફળ આપે છે. અઘાતિ કર્મોદય અનુસાર કે તે ક્રિયા :
: “તેમને જે કાંઈ ક્રિયા છે” અર્થાત્ પરમાત્માને ઔદયિકી ક્રિયા છે.
: જે કાંઈ ક્રિયા છે તે અહીં પરમાત્માના અનંત દર્શન, અજ્ઞાની જીવ ઔદયિકભાવે પરિણમ્યો છે તે અનંત જ્ઞાન, અનંત સુખ અને અનંત વીર્યરૂપના અનુસાર તે ક્રિયા ઔદયિકી ક્રિયા છે. પરમાત્મા : પરિણામની વાત નથી કરવી. અહીં તો શરીરની ક્ષાયિકભાવે પરિણમ્યાં છે તે અનુસાર તે ક્રિયા : ક્રિયાની વાત કરવી છે. ૪૪ મી ગાથામાં જે ઊભા ક્ષાયિકી ક્રિયા છે.
• રહેવું, સ્થાન, વિહાર અને ધર્મોપદેશની વાત હતી આ રીતે શરીરની ક્રિયા દયિક ભાવરૂપે : તેને અહીં “ક્રિયા' શબ્દથી વર્ણવવા માગે છે. પરિણમેલા જીવની સાપેક્ષતાથી ઔદયિકી ક્રિયા એવું : ભગવાનને ઈચ્છા નથી. ભગવાનમાં ઔદયિક ભાવ પ્રવચનસાર - પીયૂષ
૮૫
| SR No. | 008328 |
| Book Title | Pravachansara Piyush Part 1 |
| Original Sutra Author | Kundkundacharya, Amrutchandracharya |
| Author | Himmatlal Jethalal Shah |
| Publisher | Grand Rapid America Mumukshu Mandal America |
| Publication Year | 2006 |
| Total Pages | 172 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati, Discourse, Philosophy, & Religion |
| File Size | 1 MB |