________________
વાત પોતાના જ્ઞાન-શ્રધ્ધાનમાં આવે અને પોતાની :
અસાધારણ ગુણોની ઉપયોગીતા આ રીતે ભૂલ સુધારી લેવાની તૈયારી હોય તે જરૂરી છે. તેથી : ખ્યાલમાં લઈને હવે જીવના અન્ય વિશેષ ગુણોનો
અહીં કહે છે કે જો જીવ નિર્મોહ થવા ઈચ્છે તો તેણે જિનાગમનો અભ્યાસ ક૨વો જોઈએ.
વિચાર કરીએ તો તેઓ પણ ભેદજ્ઞાનમાં અસાધારણ ગુણને સહાયક છે. વિશેષ ગુણો એકથી અધિક દ્રવ્યોમાં છે પરંતુ બધા દ્રવ્યોના નથી હોતા. વિશેષ ગુણોમાં અસ્તિરૂપ અને નાસ્તિરૂપ એમ બે પ્રકારના ગુણો છે તેમાં અહીં નાસ્તિરૂપ ગુણો ઉપયોગી છે. એક દ્રવ્યના અસાધારણ ગુણનો પ્રતિપક્ષી ગુણ અન્ય પાંચ દ્રવ્યોમાં નાસ્તિરૂપ ધર્મરૂપે હોય છે. પુદગલમાં રૂપી ગુણો છે તો અન્ય પાંચ દ્રવ્યો અરૂપી છે. અરૂપીપણું એ નાસ્તિરૂપ ધર્મ છે. જીવ ચેતન સ્વભાવી છે અને અરૂપી છે. તેથી જીવ પુદ્ગલરૂપે નથી અને જીવરૂપે છે એમ ખ્યાલમાં આવે છે. આ રીતે અસાધારણ ધર્મો ઉપરાંત નાસ્તિરૂપ ધર્મો પણ જીવને ૫૨દ્રવ્યથી ભિન્ન દર્શાવવામાં સહાયક છે.
જિનાગમના અભ્યાસમાં અસાધારણ ગુણો મુખ્ય રાખ્યા છે. તેના વડે જ દરેક પદાર્થ બીજા પદાર્થથી જાદો ખ્યાલમાં આવી શકે છે. પંચાધ્યાયીમાં વ્યવહારનય અને સદ્ભૂત વ્યવહારનયનું સ્વરૂપ દર્શાવવામાં આવ્યું છે. પદાર્થની એક સત્તા હોવાથી દ્રવ્યના અનંત ગુણોમાંથી કોઈ એક ગુણમાંથી પ્રવેશ કરીને દ્રવ્ય સ્વભાવ સુધી પહોંચી શકાય છે. દ્રવ્ય અભેદ છે અને ગુણ તેનો ભેદ છે. બન્નેની ખરેખર એક સત્તા છે માટે તે ભેદ અભેદને દર્શાવે છે એને વ્યવહા૨ નય કહ્યો. વસ્તુના વચન ગોચર ધર્મ દ્વારા વસ્તુની ઓળખાણ કરાવવી તે વ્યવહારનયનું પ્રયોજન છે.
વસ્તુનો અસાધારણ ગુણ વસ્તુને ૫૨ દ્રવ્યથી ભિન્ન દર્શાવે છે. અર્થાત્ એ ગુણ પોતાના દ્રવ્યને તો દર્શાવે પરંતુ તેને પદ્રવ્યથી જાદો પણ પાડે.
ટીકામાં આચાર્યદેવ આ વાતને વિસ્તારથી સમજાવે છે. દરેક પદાર્થ સત્મય છે. સ્વતઃસિદ્ધ છે માટે શાશ્વત છે. જીવમાં સ્વ-૫૨ પ્રકાશક સ્વભાવવાળો જ્ઞાન ગુણ છે. જીવના જ્ઞાન-દર્શનચૈતન્ય વગેરે ગુણો દ્રવ્યની જેમ જ શાશ્વત છે. તે
આ કાર્ય અસાધારણ ગુણ દ્વારા જ શક્ય છે. તેથી : ચૈતન્ય ગુણ દરેક જીવમાં અલગ અલગ છે. એ જ
તેને સદ્ભૂત વ્યવહારનય કહ્યો છે. જ્ઞાન ગુણ આત્માને દર્શાવે કારણકે તે જીવનો ગુણ છે. વળી આત્માને અન્ય અચેતન દ્રવ્યોથી જાદો પાડવામાં પણ જ્ઞાન ગુણ ઉપયોગી છે. તેથી અનેક ૫૨ દ્રવ્યોમાંથી જ્ઞાન લક્ષણ વડે જીવને જાદો પાડવો. ત્યારબાદ ગુણ અને ગુણીની એક સત્તા હોવાથી તે જ જ્ઞાન ગુણ વડે પોતાના આત્મ સ્વભાવ સુધી પહોંચવું આ સદ્ભૂત વ્યવહારનયનું પ્રયોજન છે.
પ્રમાણે વિશ્વના બધા પદાર્થો પોતાના અનંત ગુણોને ધારીને શાશ્વત ટકનારા છે. વિશ્વના બધા પદાર્થો સ્વતંત્રતાથી શોભાયમાન છે. બધા દ્રવ્યો લોકમાં આકાશના એક ક્ષેત્રે સામાન્ય અવગાહરૂપે રહેલા છે. એક ક્ષેત્રાવગાહ સંબંધ સમયે પણ બધા પદાર્થો પોતાના ભિન્ન અસ્તિત્વને ટકાવીને રહેલા છે. એક
:
પદાર્થ અંતર્ગત જે સંબંધો છે તે તાદાત્મ્યરૂપ છે. તે સિવાયના અન્ય બધા સંબંધોની જાત તદન જુદી છે. તેને નિમિત્ત નૈમિત્તિક સંબંધ એવું એક નામ આપી શકાય, પોતાના સ્વભાવની મર્યાદામાં રહેવા માટે મારું તાદાત્મ્ય ક્યાં છે તેટલો જ વિચા૨ ક૨વા યોગ્ય છે. જ્યાં તાદાત્મ્યપણું નથી ત્યાં ભિન્નતા છે તેમ લક્ષમાં લેવું જરૂરી છે. એક ક્ષેત્રાવગાહ સંબંધ
સ્વ અને ૫૨ને તેના લક્ષણથી ભિન્ન જાણવાં અને જુદા પાડવા તેને માટે જીવના અને અન્ય દ્રવ્યોના અસાધારણ લક્ષણો ખ્યાલમાં લેવા જરૂરી છે. આ માર્ગ દર્શન પાત્ર જીવને જિનાગમમાંથી જ મળે છે. પ્રવચનસાર - પીયૂષ
અે
:
૧૬૭