________________
પ્રવચન નં. ૧૧
૧૩૫
પ્રવચન નં. ૧૧ દિવાનપરા -રાજકોટ
તા. ૭-૭-૮૯
શ્રી સમયસારજી પરમાગમ શાસ્ત્ર છે. એનો પ્રથમ જીવ નામનો અધિકાર એની છઠ્ઠી ગાથા છે. એમાં શિષ્યનો પ્રશ્ન છે કે આપ જે કહેવા માગો છો, એકત્વ વિભક્ત આત્માની વાત, અનંતગુણથી એકપણું અને અનંત પરિણામથી વિભક્ત નામ જુદાપણું, એવો આત્મા મારે તમને કહેવો છે. અને એનો અનુભવ કેમ થાય? એ વિધિ પણ મારે તમને કહેવી છે. તારા પ્રશ્નનો ઉત્તર હું કહીશ. એ પ્રશ્નના ઉત્તરમાં છઠ્ઠી ગાથા આવી છે.
પહેલાં પારામાં એમ કહ્યું કે આ આત્મા છે, તે શુભાશુભરૂપે પરિણમતો નથી. આમાં “ન ભવતિ'' કહ્યું ને? ઓમાં ૩૨૦ ગાથામાં “તરૂપો ન ભવતિ'' આમાં એમ છે, કે
શુમાશુમમાવાનાં સ્વમાવેના પરિણામનાપ્રમતો પ્રમવશ્વ જ મવતિ” શુભાશુભભાવે પરિણમતો નથી, તેરૂપે થતો નથી, તે કારણે તે પ્રમત્ત અને અપ્રમત્ત બનતો પણ નથી. જો શુભાશુભરૂપે પરિણમે તો તો પ્રમત્ત અને એના અભાવરૂપે અપ્રમત્ત દશા આવી જાય. પણ સ્વસમય અને પરસમય એ જીવનું ખરું સ્વરૂપ નથી, એ સ્વાંગ છે.
મારે એ આત્મા બતાવવો છે, કે જે એ રૂપે પરિણમતો જ નથી, આગ્નવરૂપે પરિણમતો નથી. એટલે આસ્રવના અભાવપૂર્વક સંવરરૂપે પરિણમતો નથી. બંધરૂપે પરિણમતો નથી. એટલે બંધના અભાવપૂર્વક થતી મોક્ષદશા અપ્રમત્ત એરૂપે પણ પરિણમતો નથી. એટલે બંધ-મોક્ષરૂપે થતો જ નથી. બંધ મોક્ષરૂપે પરિણમતો જ નથી. તદુરૂપો ન ભવતિ' તે રૂપે થતો નથી. તે કારણે તે પ્રમત્ત અને અપ્રમત્ત નથી. પરિણમે તો ને? પરિણમતો જ નથી. એ ભાવે થતો જ નથી, તેથી એનાથી આત્મા જુદો છે. એ શુદ્ધાત્માનું સ્વરૂપ છે. અને એને લક્ષમાં લેતા એને નિર્વિકલ્પ આત્માનો અનુભવ થઈ ને સમ્યગ્દર્શન થાય છે.
હવે એ વાત કરી કે શુદ્ધાત્માનું સ્વરૂપ કેવું છે? કે પ્રમત્ત અપ્રમત્તથી રહિત, બંધ મોક્ષની રચનાથી રહિત દૂર છે એનાથી. હવે એ તો શુદ્ધાત્માનું સ્વરૂપ કહ્યું. હવે એ શુદ્ધાત્માનું જ સ્વરૂપ કહ્યું, દૃષ્ટિનો વિષય આપ્યો, એને લક્ષમાં કેમ લેવો? એ તો વસ્તુ છે, એ તો છેપણું બતાવ્યું. પણ છે એ અનુભવમાં આવવી જોઈએ ને ચીજ? એ અનુભવમાં કેમ આવે? વસ્તુ તો છે, પ્રમત્ત અપ્રમત્તથી રહિત, શુદ્ધાત્મા, જીવતત્ત્વ, જીવાસ્તિકાય તો છે. પણ એને લક્ષમાં કેમ લેવો? અનુભવ કેમ કરવો? એની વિધિ હવે બતાવે છે.