________________
Version 001: remember to check hîřp://www.AtmaDharma.com for updates
છઠ્ઠી ઢાળ ]
[ ૧૮૯
(
જે જીવ જીવોએ ( નરભવ પાય ) પુરુષ પર્યાય ( ) પામીને (યહ) આ મુનિપદ વગેરેની પ્રાપ્તિરૂપ (કાજ) કાર્ય (કિયા ) કર્યું, તે જીવ (ધનિ ધન્ય હૈં) ઘણા ધન્યવાદને પાત્ર છે; અને (તિનહી ) તેવા જ જીવોએ ( અનાદિ ) અનાદિકાળથી ચાલ્યું આવતું ( પંચ પ્રકાર) પાંચ પ્રકારના પરિવર્તનરૂપ ( ભ્રમણ ) સંસારમાં રખડવાનું (તિજ) છોડી દઈને (વર) ઉત્તમ (સુખ) સુખ (લિયા ) પ્રાપ્ત કર્યું છે.
ભાવાર્થ:- સિદ્ધ ભગવાનના આત્મામાં કેવળજ્ઞાન દ્વારા લોક અને અલોક (સમસ્ત પદાર્થો) પોતપોતાના ગુણ અને ત્રણે કાળના પર્યાયો સહિત એક સાથે, સ્વચ્છ અરીસાના દષ્ટાંતે સર્વ પ્રકારે સ્પષ્ટ, જણાય છે; (પણ જ્ઞાનમાં અરીસાની જેમ છાયા અને આકૃતિ પડતી નથી. ) તેઓ પૂર્ણ પવિત્રતારૂપ મોક્ષદશાને પામ્યા છે તથા તે દશા ત્યાં રહેલા અન્ય સિદ્ધ-મુક્ત જીવોની માફક અનંત અનંતકાળ×સુધી રહેશે; અર્થાત્ અપરિમિત કાળ ચાલ્યા જાય છતાં પણ તેની અખંડ શાંતિ વગેરેમાં જરાપણ બાધા આવતી નથી. આ પુરુષપર્યાય પામીને જે જીવોએ આ શુદ્ધ ચૈતન્યની પ્રાપ્તિરૂપ કાર્ય કર્યું છે તે જીવો અત્યંત ધન્યવાદને ( પ્રશંસાને ) પાત્ર છે; અને તેઓએ અનાદિકાળથી ચાલ્યા આવતા
* જેમ બીજને બાળી નાખવામાં આવે તો તે ઊગે જ નહિ, તેમ જેણે સંસારના કારણોનો સર્વથા નાશ કર્યો તે ફરી અવતા૨-જન્મ ધારણ કરે નહિ. અથવા જેમ માખણમાંથી ઘી થયા પછી ફરીને ઘીનું માખણ થાય નહિ તેમ આત્માની સંપૂર્ણ પવિત્રતારૂપ અશરીરી મોક્ષદશા (પરમાત્મપદ ) પ્રગટ કર્યા પછી તેમાં ી અશુદ્ધતા આવતી નથી–સંસારમાં ફરી આવવું પડતું નથી.
Please inform us of any errors on Rajesh@AtmaDharma.com
