________________
Version 001: remember to check http://www.AtmaDharma.com for updates
ચોથી ઢાળ ]
| [ ૧૨૫ નાશ કરવા માટે વિધિપૂર્વક સમાધિમરણ (સંલ્લેખના) * ધારણ કરીને તેના પાંચ અતિચારોને પણ દૂર કરે છે; તે આયુષ્ય પૂર્ણ થતાં મરીને સોળમાં સ્વર્ગ સુધી ઊપજે છે, અને દેવનું આયુષ્ય પૂર્ણ થતાં મનુષ્ય-શરીર પામી, મુનિપદ અંગીકાર કરી મોક્ષ (પૂર્ણ શુદ્ધતા ) પ્રાપ્ત કરે છે.
સમ્યક્રચારિત્રની ભૂમિકામાં રહેલા રાગના કારણે તે જીવ સ્વર્ગમાં દેવપદ પામે છે, ધર્મનું ફળ સંસારની ગતિ નથી. પણ સંવર-નિર્જરારૂપ શુદ્ધભાવ છે; ધર્મની પૂર્ણતા તે મોક્ષ છે.
ચોથી ઢાળનો સારાંશ સમ્યગ્દર્શનના અભાવમાં જે જ્ઞાન હોય છે તેને કુશાન ( મિથ્યાજ્ઞાન) કહેવામાં આવે છે. સમ્યગ્દર્શન થયા પછી તે જ જ્ઞાનને સમ્યજ્ઞાન કહેવાય છે. આ રીતે જોકે એ બને (સમ્યગ્દર્શન અને સમ્યજ્ઞાન) સાથે જ હોય છે, તોપણ તેનાં લક્ષણો જુદા જુદા છે અને કારણ-કાર્ય ભાવનો તફાવત છે અર્થાત્ સમ્યગ્દર્શન, સમ્યજ્ઞાનનું નિમિત્તકારણ છે.
પોતાને અને પરવસ્તુઓને જેવી રીતે છે તેવી રીતે સ્વસન્મુખતાપૂર્વક જાણે તે સમ્યજ્ઞાન કહેવાય છે, તેની વૃદ્ધિ થતાં
* જ્યાં ક્રોધ વગેરેને વશ થઈને ઝેર, શસ્ત્ર અથવા અન્નત્યાગ વગેરેથી પ્રાણ છોડવામાં આવે છે ત્યાં “આપધાત”) કહેવાય છે; પણ સંલ્લેખનામાં સમ્યગ્દર્શન સહિત આત્મકલ્યાણ (ધર્મ) ના હેતુથી કાયા અને કષાયને કૃશ કરતાં થકાં સમ્યફ આરાધનાપૂર્વક સમાધિમરણ થતું હોવાથી તે આપઘાત નથી પણ ધર્મધ્યાન છે.
Please inform us of any errors on Rajesh@AtmaD har ma.com
