________________
12
પ્રકરણ-૬
અષ્ટાવક્ર કહે છે-કે
“હું” (અહં-આત્મા) આકાશની જેમ “અનંત” છું.અને જગત ઘડાની જેમ પ્રકૃતિજન્ય છે.આ સત્ય “જ્ઞાન” છે.
-- તો પછી આ જગત-વગેરે નો ત્યાગ પણ થઇ શકતો નથી, -- કે તે જગત ને ગ્રહણ પણ નથી કરી શકાતું, --વળી તે જગત નો લય પણ સંભવિત નથી. (૧)
“હું” (અહં-આત્મા) મહાસાગર જેવો છું, અને આ જગત (પ્રપંચ) તરંગ જેવો છે,આ સત્ય “જ્ઞાન” છે,
--તો પછી આ જગત-વગેરે નો ત્યાગ,ગ્રહણ કે લય સંભવતો નથી. (૨)
“હું” (અહં-આત્મા) છીપ સમાન છું, અને જગત ની કલ્પના “રૂપા સમાન” (વિવર્ત) છે,આ સત્ય “જ્ઞાન” છે.
-- તો પછી આ જગત-વગેરે નો ત્યાગ,ગ્રહણ કે લય સંભવતો નથી. (૩)
“હું” (અહં-આત્મા) જ સર્વ ભૂતોમાં (જીવોમાં) છું અને સર્વ ભૂતો મારામાં છે,આ સત્ય “જ્ઞાન” છે.
-તો પછી આ જગત-વગરે નો ત્યાગ,ગ્રહણ કે લય સંભવતો નથી. (૪)
પ્રકરણ-ફસમાપ્ત
