________________
મોતને ભેટીને પાછો આવ્યો છે. પછી બીજા દિવસે મોક્ષિત ઘરે આવ્યો અને મને કહે પપ્પા મૃત્યુ-રોગ-વૃદ્ધાવસ્થા આપણી પાછળ જ લાગેલા છે. એ સત્ય મને સમજાયું છે. હવે હું સંસારમાં રહેવા માંગતો નથી. માટે મારે દિક્ષા લેવી છે.” આ વાત સાંભળીને હું ખુશ થઈ ગયો. અમે ટાણે તૈયાર થયા અને તારીખ 12-6-2015ના રોજ શુભ મુહુર્તે સાબરમતીના આંગણે પ.પૂ.ગચ્છાધિપતિ હેમપ્રભસૂરિજીની નિશ્રામાં સપરિવાર અમારી દિક્ષા થઈ.
(૪) ૯૯ યાત્રાનો ઉત્કૃષ્ટ સંકલ્પ
ભાવનગરનાં બે શ્રાવિકાબેનો-બહેનપણીઓને ભાવના જાગી કે અમારે શત્રુંજય ગિરિરાજની ૯૯ યાત્રા કરવી છે. પરંતુ ઘરમાં રસોઈથી માંડી બધી જવાબદારી એમના માથે હતી. ઘર છોડીને દોઢ મહિનો પાલીતાણા રોકાવું શક્ય ન બન્યું. વર્ષો નીકળતા ગયા અને એકવાર બંને મળ્યા, ત્યારે ૯૯ યાત્રા માટેનો છેલ્લો ઉપાય અજમાવ્યો. નક્કી કર્યું કે રોજ સવારે વહેલા ઊઠી ઘરની રસોઈ બનાવી દઈશું. સવારે ૬-૭ વાગે તૈયાર થઈ ટ્રેનબસ જે મળશે તેમાં બેસી પાલીતાણા પહોંચીશું. ત્યાં રોજની ૧૨ જાત્રા કરી બપોરે પાછા આવી સાંજની ઘરની રસોઈ કરશું. ૯૯ યાત્રા પણ સચવાઈ જાય અને ઘરના કામકાજ મોટે ભાગે સચવાઈ જાય. એકવાર શરૂ કરીએ પછી ‘દેખા જાયેગા'.
શરૂઆત કર્યા બાદ અઠવાડિયું થોડી તકલીફ પડી. સવારે ૮-૯ વાગે પાલીતાણા પહોંચી જાત્રા શરૂ કરતા. જય તળેટીથી દાદાના દરબાર, ત્યાંથી ઘેટીની જાત્રા કરી પાછા ઉપર દાદા પાસે [જૈન આદર્શ પ્રસંગો-૧૪] રિઝ [૮]
