________________
ગિર ભોગ
తన దేహం న
| ૩૭ કરીને આવી ત્યાર પછી રસોઈ માટે ચોખાનો ડબ્બો ખોલ્યો અને જેવી પહેલી વાટકી ચોખાની લીધી કે વાટકીમાં ચોખા સાથે ૧ રૂપિયાનો સિક્કો નીકળ્યો. એ સિક્કો મેં દહેરાસરની ડબ્બીમાં મૂકી દીધો. મને થયું કે ભૂલથી કોઈનાથી ડબ્બામાં પડી ગયો હશે. બીજા દિવસે હું પૂજા કરીને આવી. ફરીથી ૧ રૂપિયાનો સિક્કો નીકળ્યો. ત્રીજા દિવસે, ચોથા દિવસે એમ રોજ રોજ ચોખાની પહેલી જ વાટકીમાં ચોખા સાથે ૧ રૂપિયાનો સિક્કો નીકળતો હતો. અને હું એ રૂપિયા ડબ્બીમાં મૂકતી હતી.
એક દિવસ મને વિચાર આવ્યો કે,“લાવ! આખ્ખો ડબ્બો જ જોઈ લઉં કે કેટલા રૂપિયા ડબ્બામાં હશે.?’’ ચોખાની આખી મોટી પેટી ઠાલવી, એક પણ રૂપિયો ન મળ્યો. પાછી બીજા દિવસે પૂજા કરીને આવી અને વાટકીમાંથી રૂા. ૧ નો સિક્કો મળ્યો. અને મને આશ્ચર્ય અને કુતૂહલ થયું. મેં વિચાર્યું કે લાવને આજે તો ચોખાના મોટા પીપડામાં જોવા દે ને, કેટલા રૂપિયા નીકળે છે ? ચોખાના પીપડામાં તપાસ કરી એક પણ રૂપિયો ન મળ્યો.
હું નવી નવી પરણેલી હતી. મને થયું કે ૧૧-૧૨ દિવસથી આ રૂપિયો મળ્યા કરે છે તો મારા સાસુમા તો મારી કસોટી નહીં કરતા હોય ને ? અને મેં મમ્મીને પૂછ્યું કે, “મમ્મી! તમે ચોખાની પેટીમાં રૂપિયો મૂકો છો ? ૧૧-૧૨ દિવસથી મને રોજ ૧ રૂપિયો મળે છે.” પરંતુ મમ્મીએ કહ્યું કે, તમે આવ્યા ત્યારથી મેં ચોખાની પેટી ખોલી પણ નથી,” મેં મારા સાસુને પેટીમાંથી નીકળેલા રૂપિયા બતાવ્યા. બીજા દિવસે પૂજા કરવા ગઈ. બસ.. એ જ દિવસથી રૂપિયો નીકળતો બંધ થઈ ગયો.
શે૨ બજારના ભૂકંપથી શેમ બજા૨માં ન આવો તે જોજો
