________________
માસક્ષમણના પારણા પછી પ-૬ દિવસ બાદ આ વર્ષાબેન શ્રી જીરાવલા પાર્શ્વનાથ ભગવાનની પૂજા કરવા માટે બપોરે ૧૧-૩૦ વાગે ગયા. દેરાસરમાં કોઈ નહીં. પૂજારી પણ નીચે શ્રી શાંતિનાથના દેરાસરના કાર્યમાં રત હતો. વર્ષાબેને આવી કેસર વાચ્યું. ગભારામાં ગયા. વાટકી, ફુલ ત્યાં મૂક્યા. પછી હાથ ધોઈ મુખકોશ બાંધી અંદર જાય છે ત્યાં વાટકીમાં કેસર નહીં, ફુલ પણ નહી અને વાટકી ચોકખી ધોયેલી હોય તેવી જોઈ ! તેમને ખૂબ જ આશ્ચર્ય થયું. ફરી કેસર વાટી મૂળનાયકની પૂજા કરે છે તેટલામાં આખુ મંદિર દિવ્ય સુગંધથી મઘમઘાયમાન બની ગયું ! બે દેવો એક દિવ્ય પ્રતિમાને મૂળનાયકની બાજુમાં બિરાજમાન કરી, પૂજા કરી ચામર નૃત્ય કરી રહ્યા છે ! પ્રકાશનો પંજ સર્વત્ર ફેલાઈ ગયો છે. આ સાક્ષાત જોઈ વર્ષાબેને તો આ દિવ્ય પ્રતિમાની પણ પૂજા કરી !!! આશ્ચર્ય એ થયું કે પોતાના ઘરેથી લાવેલી ચાંદીની દીવી સળગતી હતી. પછી પણ ના કલાક ચાલુ રહી એટલે ઘરે જતાં પૂજારીને સૂચના આપી કે સાંજે દેરાસર ખોલો ત્યારે આ ચાંદીની દીવી ઉંચી મૂકી દેજો. પણ સાંજે પણ દીવી ચાલું! વળી બીજે દિવસે સવારે એ દીવી એની પૂજાની પેટીમાંથી નીકળી ! દેવો પણ આપણા પ્રભુની પૂજા કરે છે એનો આ વર્તમાન કાળનો પુરાવો છે.
એ જ દેરાસરમાં નીચે શ્રી શાંતિનાથજી ભગવાનના પૂજારીને રોજ સવારે ૧ રૂપિયો મળતો ! જ્યારથી તેણે કોઇને કહ્યું ત્યારથી રૂપિયો મળતો બંધ થયો.
૯. ચોવિહારના ધર્મે મોતથી બચાવ્યા
આ સત્ય પ્રસંગ ચાર વર્ષ પહેલાંનો તાજો જ છે. અમદાવાદના અશ્વિનભાઇ આદિ પંદર જણા મેટાડોરમાં વડોદરા ફરવા ગયા. ચોવિહાર રોજ કરતા હોવાથી સૂર્યાસ્ત જૈન આદર્શ પ્રસંગો-૧ જેઠ [૧૭]
