________________
૩છે.
પૂના, તા. 24-12-74 મરજિયાત સાદાઈ - શ્રીમંતાઈ હોવા છતાં કેમ રાખવી ?
શ્રીમંતાઈનાં દૂષણોથી બચવું હોય તો ગરીબી માફક સાદું જીવન “શ્રીમંત હોવા છતાં પણ જીવવું. મરજિયાત સાદાઈ – દરેક રીતે - શ્રીમંતાઈ હોવા છતાં કેમ રાખવી અને વધારવી” આ અગત્યનો મુદ્દો ગુરુદેવ પાસે સમજશું.
તા. 30-12-74
(૧) “સબમે સમાન તૂહી” એ આ અગત્યના મુદ્દામાંથી એટલે કે ગરીબીમાં અમીરી વેદવી અને અમીરી છતાં ગરીબી વેદવી “એમાંથી આપોઆપ ફલિત થાય છે.
(૨) દુર્જન અને સજ્જનનો દાખલો અલગ છે એ ખરું. પરંતુ માણસ દુર્જન જ્યાં જન્મથી નથી હોતો છતાં દુર્જન થઈ જાય છે “ત્યાં સમાજની પરિસ્થિતિનો પણ વિચાર કરવો પડે છે. આ વાત પેલી ટૉલ્સ્ટોયની કાલ્પનિક વાર્તા જે “સહકાર ઝાંખી”માં આવી છે તે પરથી સમજાઈ જશે. આપણે એ ઠેકાણે ભલે સકારણ પણ આકળા થયા એટલે આપણી અકળામણ ન ઝીલી શકનાર દંભ કરવા પ્રેરાય છે. અને જો દંભ કરશે તો વળી દંભથી ઠગાયેલો માણસ બીજે ઠેકાણે દંભનો પ્રતિકાર કરવામાં હિંસક બનવાનો. અને એમ હિંસા અને સત્ય હંમેશા બેવડાતું જ પાછું પ્રથમના માનવી આગળ નડવાનું.
આ દાખલો જેમ-જેમ ઊંડાણથી વિચારશો તેમ તેમ છેવટે મૂડીવાદ તરફ અભાવ થઈને સ્વૈચ્છિક ગરીબી તરફ આપણને દોરી જશે.
સંતબાલ
ચિંચણ, તા. 2-1-75
નિજાનુભવોની યુવાન પેઢીને લહાણ “ચિચણ તા. ૨૫-૧૨-૩થી તા. ૬-૧-૭૫ સોમવાર સુધી રસોડું ખોલી રહ્યા. તે દરમિયાન કેટલોક વાર્તાલાપ અને પ્રવચનો ગુરુદેવનાં ટૅપ કર્યા છે. દરમિયાન આઠ દિવસમાં ગુરુદેવ સાથે છૂટક વાતો નીચે મુજબ થઈ છે.
(૧) ગુરુદેવ બોલ્યા, “કોઈપણ કારણસર - માંદગી અથવા અવસ્થા, શરીરથી જ્યારે અટકી જવું પડે ત્યારે “મનને અસ્વસ્થ કરવું નહીં કે પ્રસન્નતા
શ્રી સદ્ગુરુ સંગે : વિશ્વને પંથે
