________________
પૂના, તા. 8-2-8, મંગળ
પરાણે પ્યારુ લાગે તેવા કુરકુરિયાનો ગઈ કાલે ચાર દિવસની ગેસ્ટ્રોની જીવલેણ માંદગી બાદ દેહાંત થયો. તે મૃત્યુ પામતાં ઘરમાં ગમગીની છવાઈ ગઈ ગુરુદેવ પ્રકાશ આપો :
ગુરુદેવઃ પ્રાણીમાત્રમાં એક એવી પ્રભુસત્તા છે કે જેને લીધે અનેક નામરૂપની (સરવાણી) એકાત્મતા છે. તેનો ખ્યાલ આ નાનકડા અને એક રીતે કુદરતી પ્રસંગથી આવી ગયો. વિશ્વમયતા એ નરી વાસ્તવિક્તા છે. એ કોઈ ગગન વિહાર નથી તેની પ્રતીતિ આ ગલૂડિયા નિમિત્તે થઈ તે ઘણુંજ ઠીક થયું. ફરજ પણ તમોએ અને આખા ઘરે બરાબર બજાવી તેનો પણ સંતોષ (સમાધાન) લેવા જેવું છે. આવા કુદરતી ખેંચાણની પાછળ જેમ આપણને “વિશ્વમયતા”ની દિશામાં કુદરત મૈયા નવા નવા જાત અનુભવ કરાવી સ્થિર કરવા માગે છે તેમ શ્રીમદ્ કહે છે તેમ માત્ર પ્રાણીદયા પણ નહીં, તેમ માત્ર અંતર દયા પણ નહીં. મતલબ બન્ને સાથે સાથેજ વિકસવાં જોઈએ અને આખા જગતના પ્રાણીમાત્ર સાથે આવો ભાવ જગાવવા માટે અહમુત્વ, મમત્વ અને મોહ ઉપર અંકુશ લાવવો પડે છે. તા. 16-531
સંતબાલ
પ્રાણીયા તા. 17-8-81
પ્રભાતનું પ્રવચન આ “ગલુડિયા” ઉપર શ્રીમદ્જીની આત્મસિદ્ધિમાંની બે ગાથાઓ યાદ કરાવી તે પરજ થયું. એ બે ગાથા આ મુજબ છે. ૧. “કષાયની ઉપશાંતતા માત્ર મોક્ષ અભિલાષા
ભવે ખેદ પ્રાણિદયા ત્યાં આત્માર્થ નિવાસ” ૨. “કષાયની ઉપશાંતતા માત્ર મોક્ષ અભિલાષ, ભવે ખેદ અંતરયા તે કહીએ જિજ્ઞાસ.”
(આસિ. ૩૮ અને ૧૦૮) એક લક્ષણ આત્માર્થીપણાનું છે. બીજું લક્ષણ જિજ્ઞાસુપણાનું છે.
મતલબ એ થઈ કે સ્થૂળ પ્રાણી દયા તો જોઈએજ કારણ કે ધર્મનું મૂળ
શ્રી સદ્ગર સંગે : વિશ્વને પંથે
