________________
૧૭૪
એક શ્રીમંત વારંવાર એમને ધક્કા ખવડાવ્યા કરે. એકદા નાનાભાઈ બોલી ઊઠ્યા : “તમે જેમ શ્રીથી સંપન્ન છો તેમ હું મારી બુદ્ધિ રૂપી શ્રીથી સંપન્ન છું તે ન ભૂલશો.”
પેલો માણસ આ વાણી પ્રવાહ સાંભળી ચકિત થઈ ગયો. આપણે સુદામા ભલેને હોઈએ, તેથી શું ? કબીર સાહેબ કહે છે : “જો સુખ પાવો નામ ભજનમેં, સો સુખ નાહીં અમીરીમેં,
મન લાગો મેરો યાર ફકીરીમેં.'' ટૂંકમાં ધનિકો લક્ષ ન હોય તો દયા ખાવા લાયક છે; આપણે તો મહા ભાગ્યશાળી છીએ કે સાદાઈ અને સંયમ તરફ લક્ષ રાખી વિશ્વમયતાના મહા માર્ગે ભલે થોડો પણ પંથ લાધ્યો છે અને કપાયો છે.
cll. 9-5-78
સંતબાલ
નોંધ : ડાયરી પા. ૨૦૧૨ ઉપ૨ તા. ૨૯-૧૨-૭૭ના શ્રી અંબુભાઈના પત્રનો મુદ્દો નં. ૫ શું હતો તે જણાવતાં નીચે મુજબ ઉલ્લેખ છે જે હવે પછી ગુરુદેવના પા. ૨૦૨૦-૨૩ ઉ૫ર મુનિશ્રીએ જે નોંધ કરી છે તે શેને અનુલક્ષી છે તે સમજવા માટે મુદ્દા નં. ૫માંથી નીચેની લાઈનો અહિં ઉધૃત કરી છે જે નીચે મુજબ છે.
“ગુંદીની કેટલીક પ્રવૃત્તિઓ મુંબઈએ દત્તક લીધી... શહેર અને ગામડાની એક્તા ઊભી કરવાનો આ પ્રયોગ અને પ્રયત્ન સ્તુત્ય તેમજ વાજબી છે. સાથે એક વાત યાદ રાખવા જેવી ખરી કે શહેર-ગામડાની આ જુગલબંધી... અહીંના કાર્યકરોનું (ગુંદી ગામડાનાં) વ્યક્તિત્ત્વ-ગૌરવને સહેજ પણ ક્ષતિ ન પહોંચે તેની સાવધાની છેજ... સાવધાની હોય તો પૈસા આપનારનું વર્ચસ્વ ન જામે. અત્રે એ જોવું પણ જરૂરી છે કે પૈસાની આ રાહત આપનાર વ્યક્તિ નહીં પણ માતૃસંસ્થા જ છે.
❀
ધન એકાન્તિક રીતે પુણ્યનુંજ પરિણામ ન હોઈ શકે. માનવને વિશ્વના સુખ દુઃખનો વિચાર કરતો કરવો તેજ મારું લક્ષ્ય છે
મૂળે તો આજે “અર્થ” આપનારા પ્રધાન બની જાય છે તે સ્થિતિ ઘરમાંથી માંડીને જગત લગી છે. તેથી જ વર્ષો પહેલાં આપણી ભૂલ ક્યાં છે ?” એ નાની પુસ્તિકામાં લખ્યું કે “ધન એ એકાંતિક રીતે પુણ્યનુંજ શ્રી સદ્ગુરુ સંગે : વિશ્વને પંથે
