________________
૧ર૦ સૂચન કીમતી છે. મને લાગે છે કે ભાઈ ઈશ્વર પેટલીકરને જો તમારા જેવા પ્રસંગોપાત અમદાવાદ જઈ રૂબરૂ સૂચવે તો તેઓ, માટલીઆજી ચારે ભાઈ (પુષ્કર) ચંદરવાકર મલીને સારું લખી શકે. તેમાં શ્રી સોપાન દંપતી પણ મુખ્યપણે ગુંદી રહીને માર્ગદર્શન ઓછામાં ઓછા બે એક માસ રહીને કરી શકે તો દેશમાં જ નહીં, કદાચ દુનિયામાં પણ અહિંસક અથવા ધર્મમય સમાજ રચનાને લગતો કડીબદ્ધ ઈતિહાસ લખાઈ જાય. તમને આ વિચાર ખરેખર સમયસર આવ્યો છે. આમ તો અંબુભાઈએ જે કાવ્ય લખ્યું છે અને કલાકારોએ ઢીંગલા ઢીંગલી ભાવમાં એ “મુવી"માં ગુંચ્યું છે તે અને સંતબાલ સાથેનાં પચીસ વર્ષ આપણા મણિભાઈના સૂચનથી ખેડૂત (જગતાત એવા) ફલજીભાઈએ લખ્યું છે તે વધુ આ કાર્યવાહીમાં માર્ગદર્શક જરૂર બની રહે. તા. 22-6-77
- સંતબાલ
કુદરત મૈયાની સમતુલા માનવી જરાક વ્યક્તિગત પૂર્વગ્રહ કે કોમગત, ધર્મગત એવા ઊંડા પૂર્વગ્રહો છોડતો કુદરત મૈયા જાણે વાટ જોઈને બેઠી હોય તેમ વરમાળ તરત આરોપી વિજયી બનાવી મૂકે છે. તો તમને આવોજ અનુભવ થયો ને? બીજી રીતે પણ આ પ્રશ્ન વિચારવા જેવો છે. બન્ને જણ સમજીને જો સંયમ માર્ગે ન વળે તો કુદરત મૈયા પરાણે સંયમ માર્ગે બેમાંથી એકને વાળવા માટે ઘરનો અસંતોષ કેટલીકવાર ભારોભાર આપે છે. કદાચ પત્ની જ્યાં ન પહોંચે ત્યાં બાપાજીને સંતાન ઠેકાણે લાવે છે, અને શીખવે છે કે નપ્રાતિનમ્ર બનો. માનવીની અહમુવૃત્તિ એવી પામર અને છતાં શેખાઈવાળી હોય છે કે જગતના અનેક જણાની એ ગુલામી કરશે પણ પોતાના ધર્મપત્ની આગળ સમોસૂતરો ચાલવા તૈયાર નહિ થાય. પણ ખરેખર તમો એમાં સભાગી જીવ છો કે જેથી તમોને નિમિત્તો પણ એવાં સુંદર અને આકર્ષક મળી રહે છે.
આશ્રમનું કૌટુંબિક વાતાવરણ તમોને સાવ ટૂંકા ગાળામાં પણ સ્પર્શી ગયું તે જોઈ જાણી ખૂબ સંતોષ થયો. તા. 23-6-77
- સંતબાલ
નોંધ : ડાયરીનાં આ પાનાઓ મુખ્યત્વે ગુરુદેવે ચિચણીથી મુંબઈનો પ્રવાસ મોટા ગુરુદેવ શ્રી નાનચંદજી મહારાજશ્રીના શતાબ્દી મહોત્સવમાં હાજરી આપવા માટેજ પગપાળો કરેલ તે અંગે છે. ગુરુદેવના પગમાં ઘણું દર્દ હતું અને ઉમર પણ
શ્રી સદ્ગુરુ સંગે : વિશ્વને પંથે