________________
૧
ચિચણ, તા. 19-4-76
મેદાન છોડાય જ નહીં. દરેક આફત આપણી સાથે સંકળાયેલ કારણથી જ આવે છે
“મેદાન છોડાય જ નહીં’ એ બ્રહ્મવાક્ય ગણવું. હા, વારંવાર પ્રેરણા પીયૂષ પીવા એકાંતમાં અથવા શ્રદ્ધેયજન પાસે જવાની જરૂરિયાત પૂરી પાડતાં રહેવું.
હા, જે રોગ, જે આફત કે જે લાલચ કે જે પરિસ્થિતિ અંગત જીવનમાં કે કૌટુંબિક જીવનમાં અથવા રાષ્ટ્રજીવનમાં કે વિશ્વજીવનમાં આવે છે તે કોઈ ને કોઈ આપણી સાથે સંકળાયેલ કારણથી આવે છે. માટે તેને સહજ ગણી ધૈર્ય અને સહનશીલતા રાખવાં.
તા. 19-4-76
-
(૧) સ્વસ્થતા અને પ્રસન્નતા હોય તો જ નોંધ લખવી ઠીક રહેશે. નોંધ માટે બહુ રાત્રિનો ઉજાગરો કરવો પડે તેવું ભાગ્યે જ કરવું સારું. નાની શ્રદ્ધા પણ શ્રેયની સાથે પ્રેયમાં મદદગાર થાય છે
*
સંતબાલ
શ્રેયને મુખ્ય રાખવું. શ્રેય સાથે પ્રેય સુધરે તો ખરું જ. કેટલીક વાર નિરંહકારી ન બની હોય, તો ય નાની પણ અથવા અછડતી શ્રદ્ધા પણ શ્રેયની સાથે પ્રેયમાં પણ મદદગાર બની શકતી હોય છે. જો આપણે શ્રેયને ગૌણ ગણી પ્રેયને જ વખાણતાં થઈએ તો જ શ્રેયના લાભથી તો વંચિત રહીએ પણ સાથોસાથ પ્રેયના લાભો પણ ગુમાવવાં જેવું બને ખરું !!
સંતબાલ
·
મોહ અને ધૃણાથી પર રહીને કર્તવ્યભાવનો વિકાસ થાય તો તટસ્થતા અને તાદાત્મ્યતા આવે
જૈન આગમ આચારાંગ સૂત્રમાં ‘મોહસંબંધ' અને ‘કર્તવ્યસંબંધ'ની સુંદર વાતો આવે છે. જ્યાં લોહી સંબંધ આવ્યો ત્યાં ‘મોહ’ આવવાની પૂરી શક્યતા ઊભી થાય છે અથવા ‘મોહ’ની સામી બાજુ ‘ધૃણા’ પણ ઊભી થઈ જતી હોય છે. પરંતુ મોહ અને ઘૃણાથી પર રહીને કર્તવ્ય ભાવનો વિકાસ થતો જાય તો કુદરતી રીતે જ તટસ્થતા અને તાદાત્મ્યતા બન્ને એક સાથે શ્રી સદ્ગુરુ સંગે : વિશ્વને પંથે
શ્રી સદ્ગુરુ સંગે : વિશ્વની વાતો ૩
