________________
૨૮
મર્યાદા ન હતી. દેશ માટે જરૂર જણાતાં મરી ફીટવું એ જ સૌને આદર્શ હતે. બાપુએ તે જાહેર કરેલું કે ગવાલિયા ટેન્કની મીટિંગ પછી દરેક દેશવાસી આ સરકાર સામેના યુદ્ધમાં પોતે પિતાનો નેતા છે. પિતાને સૂઝે તે માગે તે જઈ શકે છે. હું આ વાત સૌ કોઈને જણાવતો અને સાથે સાથે અહિંસાના પાલનની શરત મૂકો. મારે અહીં કહેવું જોઈએ કે આંગળીના વેઢે ગણાય એવા ગણ્યા ગાંઠયા બેચાર મિત્રો સિવાય મારી અહિંસાની વાત સાંભળવા કે સ્વીકારવા કેઈ તૈયાર ન હતું
આ દિવસોમાં મેં એક ક્રમ રાખેલો કે સવારના ૧૦-૩૦ની આસપાસ અમદાવાદ શહેરના મેટા રસ્તા ઉપર ફરી વળત. અને સરકાર સામે અહિંસક રીતે જેટલો વિરોધ થઈ શકે તેટલો વિરોધ કરવા લોકોને સમજણ આપતો. ગામ-પરગામના છૂટક છૂટક અને ટોળેટોળાં સરકાર સામે બળ પિકારવા આવી મળતાં અને મારી સલાહ સાંભળતાં. કેટલેક અંશે તેઓ નિરાશ પણ થતાં.
એક દિવસ રાત્રે શેઠ ઇન્દુમતીબહેનનાં મોટાં બહેન સ્વ. નીમાબહેનને ત્યાં શાહીબાગમાં રાત્રીનો પહેલો પહેર વીત્યે મીટિંગ મળેલી. જુવાનિયાઓ મોટી સંખ્યામાં હાજર હતા. થોડાક શિયાલિસ્ટ મિત્રો પણ હતા. ચર્ચા ચાલી. સોશિયાલિસ્ટ મિત્રો કહેવા લાગ્યા કે બાપુને પકડવામાં આવ્યા તે પહેલાં તેઓ એક છૂપો ખીતો મૂકતા ગયા છે તેમાં જણાવ્યું છે કે હિંસા-અહિંસાની લપમાં ઉતર્યા
