________________
મહારાજ છૂ થઈ ગયા. અને ચુનીભાઈના દાગીના, વાલની વિટીયે લઈને ચાલતા થયા. ઘરનું બધું લૂંટાઈ જવા છતાં સમરતબાએ સમતા ખેાઈ ન હતી. ભગવાનની મરજીમાં સંતોષ માનવો તે તે તેમનો સ્વભાવ બની ગયો હતો. ચુનીભાઈ ભેળપણ માટે પસ્તાવા લાગ્યા. નાનચંદભાઈને તે આડંબરી વાણી અને ભગવાવસ્ત્ર કે બાહ્ય દેખાવ તરફ નફરત જાગી અને બધાંથી ચેતીને ચાલવા લાગ્યા. ઘરની સ્થિતિ જોતાં આગળ ભણવું મુશ્કેલ હતું. તેથી ધંધુકાથી બે માલઈ દૂર વાસણા ગામમાં નાની હાટડી માંડવા વિચાર કર્યો. નાણુની સગવડ થાય તે પહેલાં એક વર્ષ ધંધુકા અને પાળિયાદ ગામમાં શિક્ષક તરીકે નોકરી કરી.
