________________
પ્રેમ જણાય છે. સર્વ પ્રત્યે પ્રેમ પાથરવો જરૂરી છે. પણ અંતરની તૃતિ તે એક ઈશ્વર પ્રત્યે જ હોઈ શકે. એટલે સર્વમાં ઈશ્વર છે તેવી પ્રતીતિ કરી. પ્રતીતિ કરવાથી તૃપ્તિ મળ અને નિર્ભયતા સાંપડે. પુસ્તકે માંથી વીછી નીકળ્યા, સાપેલિયું પગમાં આવી ગયું. મેટો સાપ પગ પાસેથી પસાર થઈ ગ. માટે ઝેરી વીંછી જોવામાં આવ્યો પણ ડર ન લાગે. કાનખજૂરો, પૈડે તરું, બે કાળા વીંછી અને નાગને જોયા ને આનંદ થયો. મૃત્યુનો ભય લગભગ ટળ્યો છે. શાહીને ખડિયે કૂતરીએ ઢળી નાખ્યું અને બે બાકસ ચોરાઈ ગયાં પણ ગુસ્સે ન આએ. હું ને મેટાપણું ઘટયું. કામ, ક્રોધ અને લેભની ખાસ એવી કોઈ પજવણું નથી; છતાંય જગૃતિ રાખવી જ પડે છે. સત્ય અને અહિંસાના પાલન માટે ખૂબ જ પ્રેમ છે. નિર્ભયતા સારી આવી છે, પણ હજી વધારે પુરુષાર્થ જરૂરી જણાય છે. હે મા ! મારી બુદ્ધિ અને શકિત પ્રમાણે જીવનની પ્રગતિ માટે હું યત્ન કરીશ, પણ જ્યાં પહોંચી ન શકું ત્યાં તારી સહાય માગીશ.” આ ભાવ આવતાં રડી પડાયું.”
અનુકંપા ને સેવા : “એક દુખિયારી કૂતરી જોઈ હૈયું ભરાઈ આવ્યું અને તેના માટે રોટલાની વ્યવસ્થા કરી. કુટિરમાં નાને વીંછી નીકળ્યો. ચીપિયાથી પકડીને મૂકવા જતાં તે ચિપાયે તેથી દુ:ખ થયું. પંખીએ. ચરક કરીને કુટર બગાડતાં હતાં, પણ તેમને ઉડાડવાનું મન ન થયું. બિચારોનું વિશ્રામરથાન છે ત્યાંથી કેમ કાઢી મુકાય? સડકના કાંઠે પરબડીની શરડીમાં એક દુખિયારે માણસ માંદો પડયો હતો. સારવાર કરનાર કોઈ ન હતું. ગંદકી તથા તેની સાફસૂફી કરી, સારવારની વ્યવસ્થા કરી. એક ખેતરને છેડે એક ગાય વિયાઈ રહી હતી અને ખૂબ હેરાન થતી હતી. ગાય વાછરુંને બહાર કાઢવા પ્રયત્ન કરે પણ બળ ઓછું પડે. મેં તેને બહાર ખેંચી સહાય કરી અને તેને આ દુઃખમાંથી છુટકારો થયો. જગલમાં એક વરાગી સાધુ પડયા રહેતા, ખુલા શરીરે. મેં તેમને પૂછ “ટાઢ
