________________
૧૮૯
મનની નબળાઈ કે ગ્લાનિ વિના મેં પારણું કરવાનો નિર્ણય કરી લીધે. મારી પ્રસન્નતા અત્યંત વધી ગઈ. ઉપવાસ શરૂ કરતી વખતે મારા મનમાં જે આનંદ હતે એટલો જ આનંદ પારણાં કરી લેવાના નિર્ણયથી થયો, આ ટાણે કોઈને એમ કહેવાનું મન થાય કે તો. પછી પૂજ્ય સંત વિનેબાજીએ પારણાં કરી લેવાનું કહ્યું ત્યારે કેમ ન કર્યા? તો એના જવાબમાં એ સમયે સરકારનું આવું વલણ અખત્યાર થશે તેવી મારા મનમાં ક૯પના ન હતી અને બીજી બાજુ મારા અંતરમાં પણ ફુરણ ન હતું. અંતરઆત્માની પ્રેરણું વિના બાબાની વાતને હું કેમ સ્વીકારી શકું?
એ મહાપુરુષ માટે મારા અંતરમાં બહુ જ માન અને પૂજ્ય. ભાવ છે. હું એમની જરા પણ અવગણના ન જ કરું.
હવે આ અનશનની મારી ઘેષણ વિશે લેકેને કહેવાનું મન થાય કે તમે લખતા હતા કે “મેરુ ડગે પણ જેના મનડાં ન ડગે. ભલે ભાંગી પડે બ્રહ્માંડજી,” અને “જ્ઞાનચંદ્રજી એની માતાની કૂખ નહી લજવે” એના જવાબમાં હું બહુ જ નમ્રપણે કહું છું કે જ્ઞાનચંદ્રજી જરાય ડગ્યા નથી. માતાની કૂખ પણ લજવી નથી. કારણ કે મારા મનની નબળાઈને કારણે હું પારણાં કરું છું એવું નથી. પણ ઉપર લખ્યું તેમ સંજોગો અનુસાર મેં આ પગલું ભર્યું છે. મારા મનમાં પૂરી ખબરદારી છે.
ગાય અને તેનાં સંતાને મારા પ્રાણ છે. જીવનની છેલ્લી પળ સુધી એના માટે ઝઝૂમવાને છું.” આ વાકયો મારા અંતરનાં બહુ નમ્રતાપૂર્વકના છે. મને લાગે છે કે ભગવાને મને આ બહુ ઉત્તમ પ્રેરણું આપી છે. એના આભારી શ્રીયુત અમુલખભાઈ છે. વિશેષમાં થવું કહી દઉં : “મારા પારણાંથી ઘણા સ્વજનોને બહુ ખુશી થશે.. ઘણું આનંદ અનુભવશે. કોઈને મારી નબળાઈ લાગશે. પણ મારા મનમાં સહેજ પણ લેકડર નથી. ભગવાને સુઝાડયું તે મેં કર્યું છે. મારા
