________________
૨૦
મતભેદ જેવું લાગે તેનું સમાધાન ચર્ચા દ્વારા સારી રીતે થઈ જતું અને મને સંતોષ થતો. વિહારમાં ગોગલા ગામે હું તેમની સાથે હતો. તેના ગોર તેના યજમાનામાં સપતિ ભોજન કરે. તેમને ત્યાંથી મહારાજશ્રીએ ભિક્ષા ગ્રહણ કરી. મારા અંતરમાંથી અવાજ આવ્યું કે જે સાધુવૃત્તિ ધારણ કરવી છે, એકબીજા સાથેના પડદા ઉઠાવવા છે, અંતર એક કરવાં છે, આૌક્યને અનુભવ મેળવવો છે તે મારે જુદાઈ છોડી દેવી જોઈએ. જ્યાંસુધી ઊંચનીચના જ્ઞાતિભેદ છે ત્યાં સુધી પ્રભુપ્રાપ્તિની વાત ફોગટ છે. પ્રભુકૃપાથી જ્ઞાતિભેદ છોડી દેવાની અને શક્તિ મળી, તે જ ગેરભાઈને ત્યાં ભેજન સ્વીકારી ગમે તે વિદન સહી લેવાનું મેં નક્કી કર્યું ચુસ્ત આચારવિચારવાળા હવેલના વહીવટદારશ્રીને અને છાત્રાલયના ટ્રસ્ટી ભાઈઓને મેં મારા વિચાર અને વર્તન જણાવ્યાં અને બંને સંસ્થામાંથી મુક્તિ મેળવી છેવટે ગૌશાળામાંથી પણ મહામુશ્કેલીમાં મુક્તિ મેળવી. એ બધું છેડી દઈ મહારાજશ્રીને માર્ગે ચાલી નીકળ્યો. મારા અંતરના અવાજને માન આપી, ગુરુશ્રીની આજ્ઞાને આધીન રહી. જીવનનૌકાનું સુકાન પરમાત્માને ભરોસે સોંપી, સંતને સોંપી, સંતની સેવામાં ઝંપલાવ્યું. મહારાજશ્રીએ મને ખૂબ જ પ્રેમપૂર્વક આનંદથી અપનાવી લીધો. તેઓશ્રી પાસેથી ઘણું જ જાણવાનું–અનુભવવાનું અને આચરણમાં મુકવાનું મળ્યું. તેઓશ્રીના અડગ નિયમો, અડગ સિદ્ધાન્ત, મકકમતા તેમજ શુદ્ધ-પવિત્ર આચરણના સુંદર પાઠ મારા જીવનઘડતરમાં ઘણે મોટો ફાળો છે. ગાયને પૂજ્ય માની તેની સેવાની મેં ચીવટ રાખેલી.” તે ગાયને કતલખાને જતી રોકવા માટે પ્રાર્થનામય ઉપવાસ તપ દ્વારા શુદ્ધિ સાધનાને મથુરામાં-કૃષ્ણ જન્મસ્થાનમાં પ્રયોગ કરીને તેમજ ઉપવાસ, મૌન વગેરે નિયમોનું પાલન કરીને જ્ઞાનચંદ્રજી શરણ, સમર્પણ, સેવા, સમજણ, શિક્ષણ, અનુસરણ, સગવડ ને નેકરી વગેરેને ત્યાગ; અયાચકવૃત્તિ સભર સંતોષ, તીર્થધામમાં નિવાસ ને ધર્મપ્રયાસ; ભક્તો, ગાયો પ્રત્યે પૂજ્ય.
