________________
દ્વિતીય સેન સદગુરુની પ્રાપ્તિ અને દશ લક્ષણ ભક્તિ
(૧૯૪૪ થી ૧૯૫૨ જે શુદ્ધ સેવાપરાયણ ભક્ત રસિકભાઈએ સ્વામીજીને પ્રભુપ્રેમને માગે વાળ્યા, એમણે જ નાનચંદભાઈને સંતબાલજીના સત્સંગનું નિમિત્ત બનાવ્યા તે પ્રસંગનું વર્ણન કરતાં નાનચંદભાઈ લખે છેઃ
“મારા ભાણેજ રસિકભાઈએ મને કહ્યું કે “સાણંદમાં એક જૈન મુનિ પધાર્યા છે. તેઓ ઘણા જ પવિત્ર છે અને લોકજીવનના ઘડતરનું કામ પણ બહુ સારું કરે છે. તે આપણે તેમનાં વદન અર્થે જઈએ.” અમે બંને સાણદ આવ્યા. રાત્રી પ્રાર્થનામાં ભાગ લીધે, હું જેમ જેમ પ્રાર્થનાની કડીઓ સાંભળતા ગયો, તેમ તેમ મારું હૃદય ભરાવા લાગ્યું, અને પછી તો રડી પડયો. મને થયું કે જે પુરુષની શોધમાં હું ફરું છું તેવા જ પુરુષ મને ભગવાને ભેટાડી આપ્યા છે. તે દિવસથી મારા અંતઃકરણમાં સાચા ગુરુ તરીકે આ પવિત્ર પુરુષ મળી ગયા, મારા હૃદયને ખૂબ શાંતિ થઈ. અંતરમાંથી અવાજ આવ્યો કે મારે જોઈતી વસ્તુ મને પ્રાપ્ત થઈ છે. તેમની દિનચર્યા, આત્મદર્શનની તાલાવેલી, નિર્મળ પ્રેમ, સર્વધર્મસમભાવ અને કહિતાર્થે સેવાવૃત્તિની પ્રવૃત્તિ જોઈ તેમની તરફ મારું ખેંચાણ વધતું ગયું. મને તેમની લગન લાગી. રજા લઈ લગભગ એક માસ તેમની સાથે પગપાળા પ્રવાસમાં રહ્યો. ત્યારે સાધુજીવન કેવું તલવારની ધાર પર ચાલવા જેવું છે તેને પ્રત્યક્ષ અનુભવ થયો. પરમાત્મા તેના આશરે રહેલનું ગક્ષેમ કેમ ચલાવે છે તેનું દર્શન થયું અને મેં પણ યથાશકિત તેમને અનુસરવા માંડયુંએ વખતની મારી પરિસ્થિતિ પ્રમાણે કોઈ પણ બાબતમાં શંકા કે
