________________
૧૮ અનધિકૃત એવાં સે કસાઈખાનાં છે. તેમાંના એકમાં જ ૧૯૭૭–૭૮માં ૮૨,૮૫૦ ગાય અને બળદો કપાયાં હતાં. સવાસે કસાઈખાનાં નાનાં-મોટાં હશે તેમ માનીએ તોપણ પચાસ લાખ ગોવંશ એટલે ત્રીસેક લાખ ગા અને વીસ લાખ બળદ ત્યાં કપાય છે. એકલા દેવનારમાં જ ૧૯૭૯-૮૦માં ૧,૧૮,૨૪૮ (એક લાખ ઓગણીસ હજાર બસે અડતાલીસ) બળદ કપાયા હતા. જે રાજ્યોમાં ગોહત્યાબંધી હતી ત્યાં પણ ગોવંશની હત્યાની બંધી ન હતી. એટલે હજારો વાછરડાં અને બળદોની કતલ દેશમાં ચાલ્યા કરે તેવી ભૂલવાળી રાજ્યની નીતિને ખેતીવાડી કોલેજો અને શિક્ષિત લોકો પણ જમીન અને ઘાસ પર ભારણ ન વધે તે માટે નકામાં, ન પોષાતાં ગાયબળદની કતલને ટેકો આપતાં હોય છે.
બુદ્ધિજીવીઓ પ્રેસ અને ભૌતિક સુખની દોટમાં આગળ વધવા માગતા આજકો ભૂલભરેલી આ નીતિને આગળ વધાયે જતા હોય છે. સંત, સજજનો અને ભક્તો નિરાશ થઈ એ ભૂલ પ્રત્યે આંખ આડા કાન કરી તેને ઉવેખતા હોય છે ત્યારે જ્ઞાનચંદ્રજીને એક જ માર્ગ લાયે – આ ભૂલ ભૂસવા માટે જગતને આંચકે આપીને પણ સ્વચ્છ અને સાચી દિશામાં વિચારતું કરવા પિતાનું બલિદાન અનિવાર્ય છે. એટલે ૧૯૮૨ની ૨ જી એપ્રિલે રામનવમીના દિવસે રાધાકૃષ્ણ બજાજ અને દિલહી તેમજ ગુજરાતના ગોમી સંસ્થાઓ અને સેવકે રૂબરૂ એમણે આમણ અનશનનો આરંભ કર્યો છે.
