________________
૧૨૧
અનેક સ્ત્રી-પુરુષાએ પેાતાના લગ્નજીવનમાં સયમથી રહેવાની કળા કેળવી. ૧૯ વર્ષ જેટલાં પુખ્ત ઉંમરનાં સ્ત્રીપુરુષે પૂર્ણ બ્રહ્મચર્યની જીવનભરની પ્રતિજ્ઞા લીધી, તેના ઉત્સવ ઊજવ્યેા. લગ્ન કરતાંય સચમને ઉત્સવ અદકેર ગણાવ્યા. પૂ. વિનેાખાજીના તેને આશીર્વાદ મળ્યા અને સાણંદમાં બે વર્ષ આવી સમૂહ-પ્રતિજ્ઞાના ઉત્સવે ઉજવાયા. મહુ નાના પાયા પર એક ગામડાનાં જ કેવળ કેડી દ'પતીએ પૂરતા ભલે આ પ્રયાગ થયા હોય પણ સામા પૂરે ચાલી બ્રહ્મચર્યનિષ્ઠા બતાવી હિંદુ સાધુસંતા અને ધર્મગુરુઓ માટે આ ક્ષેત્ર ખેડવાના સાચા પુરુષાર્થની દિશા ચીધી એમણે જૈન સમાજની જેમ હિંદુ સમાજમાં પણ બ્રહ્મચર્ય વ્રતને મહાપ્રતિષ્ઠા આપી પ્રતિષ્ઠિત કર્યું,
સમૂહપ્રાના અને પ્રવચન-પ્રભાવ
સ્વામીજી જ્યાં હેાય ત્યાં સ્વાર-સાંજ સમૂહપ્રાર્થના અવશ્ય થતી હાય છે. સવારની પ્રાર્થના પહેલાં કેટલોક વખત તે તેઓ પ્રભાતફેરી કાઢતા. એમાં તે એટલા બધા નિયમિત હતા કે તેમને ‘ઘડિયાળ’ ઉપનામ મળ્યું હતું. બહેનેા કહેતાં કે અમારે ઊઠવા માટે ઘડિયાળ જેવું જ નથી પડતું. બાપુની પ્રભાતફેરી ને ઘડિયાળના ટંકારા એકસરખાં જ નિયમિત છે.
સ્વામીજીના પરંપરાપ્રાપ્ત મ’ત્રા “શ્રીકૃષ્ણ શરણ મમ” છે, એ મત્રે જ એમને પ્રત્તિમાં પ્રપન્ન રાખ્યા છે; પણ ધાકડી ગામે પાંચ દિન મૌન વખતે ભગવાનના
