________________
૧૪
અને હાથપગનું હલનચલન થતું હોય એમ લાગેલું. આજ રાત્રે મેં જે પ્રકારની ઝાંખી કરી હોય એ જ રીતનાં દર્શન બીજે દિવસે હું જ્યારે મંદિરમાં દર્શન કરવા જતા ત્યારે થતાં – આવો મારે નમ્ર ખ્યાલ છે. આને હું ભગવાનને સાક્ષાત્કાર થયો છે કે દર્શન થયાં છે તેમ કહી શકતો નથી. અંતરમાં જ તલ્લીનતા ઊભી થયેલી એની કલ્પનાનું એ દર્શન હતું.” દાસ્ય ભક્તિની ભેટ (૧૯૪૧ થી ૧૯૫૨)
જેના ઉપર ભગવાનની કૃપા થાય તેનાં મનવાંછિત પ્રભુ પૂરે છે. માતાજી તથા નાના ભાઈની સેવાનો સ્વધર્મ સાચવીને પ્રભુચરણની સેવા તે ઝંખતા હતા.
પ્રારંભિક દાસ્ય ભકિતની પ્રાપ્તિ
દાસભાવે મંદિર સેવા પ્રભુએ એમની સ્થૂલ તથા સૂકમ એટલે ભાવસેવાને લાભ આપી એમને દાસ તરીકે સ્વીકારી દાસ્ય ભક્તિનું દાન આપ્યું. તે અંગે નાનચંદભાઈ કહે છે: “પરમાત્મા છવના કલ્યાણ માટે મદદ દોડી આવે છે. શ્વેલેરામાં વૈષ્ણવ હવેલીમાં વ્યવસ્થાપકની જરૂર છતી. ત્યાંથી સંદેશે આવ્યો કે “તમે આવી જાવ.” હું ગયો. નિર્વાહ પૂરતો પગાર કરાવી પ્રથમ દ્વારકાનાથ અને પછી શ્રી ગોવર્ધનનાથની હવેલીઓના વહીવટની સેવા સંભાળી લીધી. ભગવાન શ્રીકૃષ્ણનાં ભજન-કીર્તનને અલભ્ય લાભ રાત-દિવસ મળે અને સાથે જ તેમની સેવાનું કામ મળ્યું એટલે સોનામાં સુગંધ ભળવા જેવું થયું. વ્યવસ્થામાં કોઈ ઠેકાણે જુઠ, પ્રપંચ, અનીતિ, કંઈ જ નહિ; પ્રામાણિક અને સત્ય નિષ્ઠાથી વહીવટ સંભાળ્યો અને સૌને સંતોષ આપવાને મેં પ્રયત્ન કર્યો.”