________________
૭. ભાલમંદિરમાં વત્સલ સેવા
સર્પી રસે મહી` શ્રેષ્ઠ, વાત્સલ્ય રસ માનો; વહાવી વિધવાત્સલ્ય, માતૃત્વ વિકસાત્રો, માતૃભાવ વિકસાવવાનું ઉત્તમ સાધન નાનાં બાળકાની નિર્વ્યાજ સેવા અને માતૃતિના સતત નિર્વિકારી સંપર્ક છે. નાનચંદુભાઈનાં હવેલી છેાડયા પછી એ વર્ષે ગેાસેવાની ભક્તિ, ચાર વરસ ગ્રામભક્તિ અને ત્રણ વર્ષ તામય શુદ્ધિસાધનામાં ગયાં. એવી શુદ્ધિ પછીના સહજ ક્રમ શુદ્ધ પ્રેમના પ્રાગટવ કે વિશુદ્ધ વાત્સલ્યના વિકાસમાં આવે છે. સાણંદ શુદ્ધિપ્રયાગ પછી સાણંદનું બાલમંદિર સભાળવાનું નિમિત્તે તે નાનચંદભાઈ ને સહજરૂપે પ્રાપ્ત થયું અને એ દ્વારા એમનું હૈયું, વાણી અને વ્યવહાર માતા જેવા પ્યારથી નીતરવા લાગ્યાં.
૧૯૫૯-૧૯૬૦ માં ખાલમંદિર સભાળ્યું ત્યારે એના જૂના સ્ટાફનાં પાંચેય બહેના રાજનામાં આપી નિવૃત્ત થયાં હતાં. વિદ્યાથી એમાં કેવળ સાત બાળકાની હાજરી હતી. એટલે બધું એકડે એકથી ઊભું કરવાનું હતું. બે માસ દીવાનસ`ગભાઈ સાથમાં રહ્યા અને નાનચંદભાઈ એ ભગી અને હરિજન બાળકેની ભરતી માટે પ્રયત્ન કર્યા. જાતે જ ભ‘ગીવાસ, હરિજનવાસમાં જતા; નાનાં મેટાંને મળતા અને ત્યાં જ એમણે વર્ગ પણ ચાલુ કરી દીધા. બેત્રણ
