________________
આમ જે ગણવા બેસીએ તો તમારા પિતાપુત્રીને ત્યાગ કેવડે મોટો અને સમગ્ર જિદગીને! તેમાંય તમે તે કષ્ટ વેઠવામાં કશી કમી રાખી જ ક્યાં છે ? એમ આ બધાંને સરવાળે મળીને તો આપણું કામ દીપે છે !
૨:
ગુજરાત અંગે મેં અને સંધે પ્રસંગોપાત કરવા જેવું બધું જ કર્યું છે. બહેન, વિદ્યાર્થી-શિક્ષકો રાજીનામાં માર્ગ અને જબરાઈથી માગે અને તે ધરી દેવાં, એમાં ઘણી મુશ્કેલીઓ છે. વળી આજની હવા ખોટી છે, એમ પણ ન કહી શકાય. માત્ર દિશા સાચી આપવી પડે તેમ છે. તમને આ ખ્યાલમાં છે જ. વિ. વા. માં આ અંગે જુદી
જુદી રીતે બધું આવ્યું જ છે. આપણી સામે એક ચોક્કસ અને વિધલક્ષી – ચિત્ર છે, એટલે માત્ર એકાએક કૂદી પડવાનું આપણે માટે શક્ય નથી. જો તમે તે બરાબર જ જાણે છે, છતાં બીજાંઓ કરતાં આપણી જવાબદારી મોટી છે અને તે આપણે પૂરી કરીએ જ છીએ.
મણિભાઈ માટે તમે જે લખ્યું છે તેથી પણ વિશેષ તેઓ છે, પણ મીરાંબહેન અને મણિભાઈ બને મળીને જ મારે મન પૂર્ણગીપણું થઈ શકે. મણિભાઈ ઢીલા પડે કે ન બેલે, ત્યાં મીરાંબહેન પૂર્તિ કરે અને મીરાંબહેનની ટકોરની માધુર્યભરી મૂંગી સૌજન્યવૃત્તિ દાખવી મણિભાઈ પૂર્તિ કરે. આવું એ ભાઈબહેનનું છે...
સંતબાલ
૭૮
