________________
ત્યાં આપણે સૌએ ઊડવાનું છે અને આસપાસ રેકી રાખે તેવાં બંધન ખડાં રહ્યાં છે. એ બંધમાં ન બંધાતાં પળે પળે ઉડ્ડયન કરવું રહ્યું છે. વળી આપણે એકલવાયા પણ ઊડવા નથી ઇચ્છતાં, કારણ કે વિશ્વના પ્રત્યેક આત્મા સાથે આપણે કોઈ ને કોઈ પ્રકારને ઋણાનુબંધ રહ્યો છે. એટલે આપણે ઊડીએ અને જગતને સાથે લઈ એ. પણ જગતને સાથે લેવામાં એટલે બે વહી શકીએ તેવી ભૂમિકા પ્રાપ્ત કરવી પડે છે. આથી જ આપણે વિશ્વવત્સલતાનો આદર્શ
સ્વીકાર્યો છે અને બ્રહ્મચર્ય એ માર્ગે પહોંચાડનાર ભોમિયો છે એમ માન્યું છે. બ્રહ્મચર્યની રટનામાંથી સત્ય-શ્રદ્ધા, સંયમ અને પરમાર્થપ્રીતિ જગ્યા વિના રહેતી જ નથી અને આપણે ક્રમે ક્રમે જગતને સાથે લઈ ઊડવા માંડીએ છીએ.
પ્રાર્થના, નેધપેથી, પ્રેરક નીવડવાં જોઈએ. સર્વત્ર શાંતિ વિસ્તરે.
સંતબાલ
વંથલી,
તા. ૩૦-૬-૪૦ વહાલાં ઉન્નતહૃદયા કાશીબા,
પ્રિય છેટુભાઈ એ તમારા પ્રશ્ન સાથે જે પત્ર રવાના કરેલે, તે મને હજ મળ્યો નથી. એટલે તેઓએ આજે પ્રાતઃકાલે અહીં રૂબરૂ વાત કરી. તે પરથી તમારા પ્રશ્નને હું સમજ્યો છું તે રીતે ગોઠવીને ઉત્તર વાળું છું.
