________________
૩૪
સવૈયા સંત-હૃદયથી કરુણ કેરાં પાવન અમી-ઝરણું ઊમટયાં નયનેથી મેતીડાં છલકયાં પાંપણ–પાળે જઈ અટક્યાં “સુણે સજ્જને, માનવતાને સાદ આ હેતે મન ધરજે તરસ્યા દુખિયા નપાણિયા ભાલને મીઠા જળ થકી ભંડારભરજો”
અફળ ન જાય કદી સંતની વાણું ભાઈ, ભાલમાં પાઈપલાઈન નખાણું !
પૂર્ણ બન્યું પહેલું આયોજન
ગામ ગામ જળ-ટાંકી મળી હરખ્યાં લેક ધ્રપીને જળથી
જનજીવનની આશ ફળી
૩, ઔષધાલય પછાત એવો આ ભાલ નળકાંઠા પ્રદેશ. એના પ્રશ્નોનો પાર નથી. એમાંને એક અગત્યને પ્રશ્ન આરોગ્યને. માઈલ સુધી ડૉકટર કે દવાનાં દર્શન દુર્લભ. વહેમ અને અજ્ઞાનથી ઘેરાયેલી ને રોગમાં સબડતી પ્રા. રાહતની જરૂર હતી અને એમાંથી આવ્યાં ઔષધાલયે.
સવૈયા શીતળ તાવ ભાદર ભારે અનેક રોગના વાયરા વાય ઓરી અછબડા મરડા આંકડી સારવાર વિના લોક રીબાય
દેહરે ઔષધ વૈદ્ય મળે નહીં, પ્રસૂતા પેટ પીડાય મૂંગાં આંસુ સારતાં બાળ-મરણ બહુ થાય
