________________
ક
;
પ્રસ્તાવના
જનનિ અને ગીતા fe બિનિતtપર લખે ત્યારે એ શા સારુ?' એવી જિજ્ઞાસા થાય તે જો મારા અનેક ભાષામાં અને સંખ્યાબંધ હાથે ગીતા પરત્વે લખાયું
તુ તો માળામર લખવામાં આ આવૃત્તિ કદાચ પહેલી જ છે.
* પ્રારા ધરમા પૂજ્ય ગુરુદેવ કવિશ્રી નાનચંદ્રજી મહારાજે ઉદારભાવે જે ધી સગ્રહ કર્યો હતો, તેમાં ગીતાના શ્લોકો પણ હતા. ગુરુદેવે અમોને તે કંઠસ્થ કરાવેલા. ત્યારથી ગીતા પરત્વે ખેંચાણ થયું હતું. ત્યારબાદ તો ગુરુદેવનાં પ્રવચનોમાં -
“यस्माननोद्विजते लोको लोकान्नोद्विजते च यः। અને “મદા સર્વભૂતાનાં મૈત્ર: ખ વ ા
निर्ममो निरहंकारः समदुःखसुखः क्षमी ।। सन्तुष्ट: सततं योगी यताऽऽत्मा दृढनिश्चयः ।
मय्यर्पितमनो बुद्धिर्यो मदभक्तः स मे प्रियः ।। એ ભકતલક્ષણો અને તે પરત્વેનું એમનું આÁ હૃદયી ડોલન સુણાતું ગયું તેમ તેમ એ પરત્વે રસ જામ્યો. પછી તો ભગવદ્ગીતા સ્વહસ્તે લખી પાસે રાખી, અને પ્રસંગે પ્રસંગે વિચારાઈ હતી.
જ્યારે આચારાંગનો અનુવાદ કર્યો ત્યારે ગીતાનો ચાવી ચાવીને અમૃતરસ પીધો. ત્યારથી હું સાધકોને કહેતો રહ્યો છું કે ગીતામાં જૈનત્વનો આત્મા સોળે કળાએ દીપી ઊઠયો છે. ગીતામાતા-આચારાંગપિતા
ગીતાને જૈન ગ્રંથ ગણવામાં મને લેશ પણ સંકોચ થતો નથી. આચારાંગના પરિશિષ્ટમાં જ સૈદ્ધાંતિક-સમન્વય, સાધનાત્મક-સમન્વય અને શબ્દાત્મકસમન્વય એમ ત્રણ વિભાગમાં જે ગીતાની તુલના બતાવી છે, તે આ ગ્રંથમાં પણ મૂકી છે. એટલે હવે એ વિષે વધુ કહેવાનું રહેતું નથી.
