________________
૪૬
વ્રજ ને મથુરા સાધી, દ્વારિકાનગરી વળા; હિંદ દ્વારા તદા કૃષ્ણે, જગત આખુ કર્યું. સુખી, (પા. ૪૮૯) એક વખત નારદે આવી શ્રીકૃષ્ણને કહ્યું : “તમે આસુરી અસુર અને માનવીય અસુરાની અસર નષ્ટ કરીને વ્રજને ધધામ બનાવી રહ્યા છે, તે દ્વારા આખા જગત પાસે ધમય સમાજરચના કેવી રીતે થાય તેનું ઉદાહરણ પણ ઊભું થઈ ગયું છે. હવે આપ ચારમુષ્ટિક-કસના ત્રાસથી મથુરાને હેડાવે; શંખાસુર, કાલયવન, મૂર, નરકાસુરથી ભારતને છેડાવે. ભારતના ક્ષત્રિયે! વશાભિમાન અને કુલમથી પરસ્પર લડે છે અને યુદ્ધના ત્રાસથી જગતના ભારની વૃદ્ધિ કરે છે. આ તર જાતને હલકી ગણી તેમને દબાવવા તે તેમની સાથે લડવામાંથાયે નવરા થતા નથી. આમ આર્યાવર્તીમાં વેર, હિંસા અને મદમસરનું સામ્રાજ્ય છાઈ ગયું છે. આપ વેરને બદલે પ્રેમ અને પરસ્પરના લગ્નાદિ સ`ખધેથી કુલાભિમાન નિવારી સમસ્ત માનવજાતને માનવીય સંબંધોથી આભૂષિત કરાઇ નારીતિને મિલકત્ત ગણી તેમનાં પરાણે અપહરણ થાય છે; ભીષ્મ પિતામહ જેવા પણ કેવળ કુલાભિમાનને લઈને વાગ્દત્તાનું કે અપહરણ કરી નાખે છે, દ્રૌપદીએ જુગારમાં મુકાય છે, તારાએ બારમાં વેચાય છે. આપ નારીને સ્વાતંત્ર્ય-મૂલ્ય આપી નર-નારી વચ્ચે એકતા ઊભી કરી જાતિ અને જ્ઞાતિના ભેદથી મુક્ત ભારતનું સર્જીત કરે, જરા સંધ, શિશુપાલ, વદત વગેરે આ રાનએ પણ ધડથી પ્રશ્નને પીડે છે અને લશ્કરના જોરે જ સત્તાને સાચવે છે. આપ તેમને ય પદાર્થ પાઠ આપી, તેમના ઘુમડ અને એકચક્રી સત્તાનશાને નાશ કરા. અર્, ખીજું તેા ડીક આપની ફાઈના દીકરા સજ્જનતા અને સારપમાં માનવતાના અર્ક જેવાય. દુધનના ત્રાસથી રાય છે. આપ સજ્જનેનું પરિત્રાણુ કરા, દુષ્ટોને દડા, ભક્તોને તારા અને અસુરાને મારા; તા જ ભારતની પછાત જાતિએ આમ પ્રા, સન્નારીએ, સતા, સતી, દ્વિજો અને ભક્તો સદ્ધની હવા લઈ
