________________
ગામના લોકો સાથે દિવસના વાતો કરી. તેમને બી અને ખેતરમાં જમીનપાળા અને તગાવીની જરૂર અંગે ચર્ચા થઈ.
તા. ૨૧-૬-૧૯૫૨ : પીપળ
તગડીથી નીકળી પીપળ આવ્યા. અંતર ત્રણ માઈલ હશે. ઉતારો દરબારની ડેલીએ રાખ્યો હતો. ગામનાં સ્રી, પુરુષોએ સુંદર સ્વાગત કર્યું. રાત્રે ખેડૂતમંડળ અને ગામડાના પ્રશ્નો અંગે ચર્ચા થઈ.
તા. ૨૨-૬-૧૯૫૨ : ઊંચડી
પીપળથી નીકળી ઊંચડી આવ્યા. અંતર એકાદ માઈલ હશે. લોકો સાથે વાતો કરી. ત્યાંથી નીકળી ચંદરવા આવ્યા. અંતર બે માઈલ હશે. ઉતારો ઉપાશ્રયમાં રાખ્યો હતો.
થોડા વખત પર અહીં એક કિસ્સો બનેલો, વિગત એવી છે, કે એક રજપૂતે એક કોળી બાઈ ઉપર બળાત્કાર કરવાનો પ્રયત્ન કરેલો. એ ભાઈએ અગાઉ પણ એક બે વાર આવા બળાત્કારો કરેલા. એક કિસ્સામાં તો ગામે એના સો રૂપિયા દંડ કરેલો.
આ કિસ્સામાં ભોગ બનેલી બાઈ, એનો ધણી, એનો સસરો મહારાજશ્રીને મળવા આવ્યા હતા. આ કૈસ માટે ગામ આગેવાનોને ભેગા કર્યા. પ્રથમ આખી માહિતી મેળવવા પ્રયત્નો કર્યા પણ સ્પષ્ટ તો કોઈ કહેતું નહોતું. પણ એટલું કહ્યું ગૂનો તો કર્યો હશે. મહારાજશ્રીએ બહુ કડક શબ્દમાં ગામને ઠપકો આપ્યો કે ગામે આ ગૂના માટે કર્યું શું ? જો બધાં બીતા જ ફરશે તો બેન, બેટીની આબરૂ સલામત કેવી રીતે રહેશે. આજે એનો વારો છે. તો કાલે તમારો વારો આવશે. કાયર માણસો માટે જીવવાનો અધિકાર નથી. કારણ કે એ કાયરતાનો બીજાને ચેપ લગાડે છે.
આ પછી ગામ આગેવાનો વિચાર કરવા ભેગા થયા. અને પંચ નીમી તેનો નિકાલ કર્યો. લખાણમાં લખ્યું હતું કે ચંદરવા તા. ૨૨-૬-૧૯૫૨ના રોજ તા. ૧૩-૬-૧૯૫૨ની રાત્રે જે પ્રસંગ બનેલો તે પ્રશ્ન સંબંધમાં મહારાજશ્રીની હાજરીમાં એમ નક્કી કરવામાં આવ્યું કે ગામના પાંચ માણસો અને બહારના એક ભાઈ મળીને જે કંઈ ફેંસલો આપે તે કબૂલ રાખે તેમ બંને પક્ષ કબૂલ થતાં આ નીચે સહીઓ લેવામાં આવી છે.
સાધુતાની પગદંડી
૬૬
