________________
તા. ૧૫ થી ૧૮-૬-૧૯૫ર : ધંધૂક
ખડોલથી નીકળી ધંધૂકા આવ્યા. અંતર પાંચ માઈલ હશે. ઉતારો ગાંધીહાટમાં રાખ્યો હતો. લોકો સ્વાગત માટે આવેલાં પણ અમે બીજે રસ્તેથી આવ્યા એટલે મળી શક્યા નહિ.
તા. ૧૬મીએ ચારેય તાલુકાનું પુનર્રચનામંડળ અંગે વિચારણા કરવા ચારેય તાલુકાના ધારાસભ્યોને બોલાવ્યા હતા. ઠીક ઠીક ચર્ચા વિચારણા થઈ. શાંતિભાઈ પટેલ, માણેકલાલભાઈ, કુરેશીભાઈ અને મગનભાઈ પટેલ આવ્યા હતા. છોટુભાઈ, ફૂલજીભાઈ પણ આવેલ હતા. બધાંએ ચર્ચા કર્યો, પછી એમ નક્કી કર્યું કે, આયોજનનું કામ ચાલુ કરવું. પણ બહુ ઉતાવળ ના કરવી. બીજી પણ કેટલીક વાતો કરી.
બીજે દિવસે આગેવાન ખેડૂતોને બોલાવ્યા હતા. તેમને પુનર્રચના મંડળ વિષે મહારાજશ્રીએ ખ્યાલ આપ્યો હતો. પછી ખેડૂતમંડળ ધંધૂકાની સ્થાપના કરી. ત્યારબાદ સહકારી જિનિંગપ્રેસ (કપાસ લોઢવા માટેનું) ઊભું કરવા વિષે ચર્ચા કરી. ખેડૂતોએ નક્કી કર્યું કે, જિન તો કરવું જ છે તેનો શેર કેટલો રાખવો તથા જમીન કેટલી અને ક્યાં રાખવી આ બધાનો વિચાર કરવા એક કમિટિ નીમવી એમ નક્કી કર્યું. તે કમિટિના કેટલાક નામ લખાયાં. બે લાખનું ભંડોળ કરવું. અને ઓછામાં ઓછા રૂપિયા દસનો એક શેર રખાય તો સારું એવી ભલામણ થઈ. એક રાત્રે વેપારીઓને પુનર્રચના મંડળનો વિચાર કરવા બોલાવ્યા હતા. તેમની પાસે સહકારની માંગણી કરી. તા. ૧૬-૬-૧૯૫ર ના રોજ વિદ્યાર્થી મંડળની સ્થાપના થઈ. પ્રથમ એમના કાર્યકર્તાઓએ મંડળ સ્થાપવાનો હેતુ જણાવ્યો. કુરેશીભાઈએ ચૂંટણીમાં વિદ્યાર્થીઓ સાથે થયેલો સંપર્ક વર્ણવી બતાવ્યો હતો.
મહારાજશ્રીએ જણાવ્યું કે, વિદ્યાર્થીબંધુઓ, તમારા મંડળની શરૂઆત થાય છે. કુરેશીભાઈએ ઘણી વાતો કરી છે. બે પાયાની વાત : અમારું સંગઠન કઈ દિશા તરફ જાય, એ અને તમે જે કંઈ અભ્યાસ કરી એનો ખ્યાલ રહે તે.
આજે દેશની અંદર જુદા જુદા અનેક સંગઠનો થાય છે. અને એ તૂટી સાધુતાની પગદંડી
૬૩
