________________
વિચારાઈ અને જો પ્રાયોગિક સંઘ એક હજાર રૂપિયા ગ્રાન્ટ આપે તો બાવળામાં છગનભાઈએ એ પ્રયોગ શરૂ કરવાનું વિચાર્યું. સુરાભાઈ સભામાં
હાજર હતા.
મહાદેવથી સાંજના ભૂરખી આવ્યા. રાત્રે સભા થઈ. છાત્રાલયના વિદ્યાર્થીઓએ મનોરંજન કાર્યક્રમ કર્યો હતો. એમાં તગાવી અને પાયાની કેળવણી એ બે પ્રસંગોને ખૂબ સુંદર રીતે વણી લીધા હતા.
તા. ૨૨-૩-૧૯૫૨ : જવારજ
ભૂરખીથી સવારના જવારજ આવ્યા. અંતર અઢી માઈલ હશે, ઉતારો છગનભાઈને ત્યાં રાખ્યો હતો. અહીં પણ સભા પછી ગૂંદી આશ્રમના ભાઈબહેનોએ મનોરંજન કાર્યક્રમ કરી બતાવ્યો હતો. લોકોને બહુ ગમ્યો. તા. ૨૩-૩-૧૯૫૨ : ધીંગડા
જવારજથી નીકળી ધીંગડા આવ્યા. અંતર ચાર માઈલ હશે. ઉતારો ગગુભા મુખીના ત્યાં ઉતારો રાખ્યો હતો. રાત્રે જાહેરસભા થઈ.
અહીં સર્વોદય આશ્રમમાંથી લાકડાં, વાસણો વગેરે ચોરાયેલાં તે અહીં હોવાની શંકા હતી. નવલભાઈ તથા ગગુમુખી આવેલા. ચોરાયેલ માલ એક ગરાસદારને ત્યાં છે, તે શોધી કાઢ્યું છે. હવે શું કરવું. તે પછી વિચારશે. અહીંના વાઘરીઓ ચોરી કરે છે. અને ગરાસદારો તે માલ લે છે. આ વાઘરીઓનો આજુબાજુના ગામોએ બહિષ્કાર કર્યો છે. સવારના અમો વાઘરીવાસમાં ગયા હતા. અને બે વાઘરીને સાચી હકીકત કહેવા થોડે સુધી સાથે લીધા હતા. પણ તેમને કોઈ વાત માની નહિ. કંઈક ધંધો આપો એમ કરગરતા રહ્યા.
વાત એમ મળી છે કે જશમત નામનો વાઘરી છે, તેણે લાકડાં ચોર્યાં છે. તેને ક્યારડામાં નાંખ્યા. અને માધો, શિવા હરખાનો ભત્રીજો ક્યારડામાંથી ગાડા વાટે લઈ ગયો. રામઘરને ત્યાં મોભ છે અને પાટિયાં જડે નહીં તેવી રીતે મૂકેલાં છે. ચીકા તરસીને ત્યાં પટિયાનાં કમાડ કરેલા છે. બાલુભાને ત્યાં મોભ છે. સનુભા કહે છે, તપેલું નટુભાને ત્યાં છે. લાકડાં પૈકી કેટલાંક મીઠાપુર ગયાં છે. માલજી વાઘરી સૌથી વધારે દરબારોનું કહેવું માને છે. મહેરકો આગેવાન છે. દરબારોને અંદરોઅંદર સાધુતાની પગદંડી
૫૧
