________________
તા. ૧૯-૭-૧૯૫૨
આજે પાળિયાદની જગ્યાવાળા ઉન્નડ બાપુ મહારાજશ્રીને મળવા આવ્યા હતા. સાથે ઘણા લોકો હતા. તેમની સાથે ચાલુ યુગમાં વ્યવહારમાં નીતિ, લાવવા વિશે સારી વાતો થઈ.
તા. ૨૩-૭-૧૯૫૨
આજે પુનર્રચના મંડળ અંગે ચાર તાલુકાના મુખ્ય, મુખ્ય ભાઈઓને બોલાવ્યા હતા. તેમાં વિરમગામથી ગોવિંદભાઈ, રામજીભાઈ, સકરચંદભાઈ, ધોળકામાંથી ઈશ્વરભાઈ અમીન, સાણંદથી બળદેવભાઈ, ચંદુભાઈ, ધંધૂકાથી પોપટલાલ ડેલીવાળા બાબુભાઈ શાહ, જમનાદાસભાઈ અને વૃંદીથી સુરાભાઈ, હરિભાઈ ચં.શાહ, હરિભાઈ.શાહ, ઝવેરચંદભાઈ વગેરે આવ્યા હતા. તેમની સાથે પ્રથમ ભૂદાન અંગે વાતો થઈ. મહારાજશ્રીએ ભૂદાનનું રહસ્ય સમજાવ્યું. તેની સામે સભ્યોએ કેટલાક પ્રશ્નો ઊઠાવ્યા. તેમાં મુખ્ય એ હતો, કે આજે ખેડૂત ખેતી કરે છે. એ બેકાર છે. તો નવા ભૂધારકને સાધનો ક્યાંથી આપશે. જમીન તદ્દન ખાર હશે તે મળશે અસંતુષ્ટ બળો પ્રતિષ્ઠા મેળવી જશે. ખેડ હક્કના વાંધા હશે. મહારાજશ્રીએ જણાવ્યું કે, પ્રથમ તો આપણે એ નક્કી કરવું જોઈએ કે, ભૂમિદાન પ્રશ્ન આપણને ગમે છે કે નહિ ? જો આપણા ગળે એ વાત ઊતરી જાય તો પછી જમીન મેળવવી એમાં બહુ વાંધો નહિ આવે.
પાણી સિંચાઈ વિષે ક્યાં ક્યાં શક્યતા છે તે વિચાર્યુ વિરમગામમાં જે ગટરો છે તે ઉપર મોટાં તળાવ કરી સ્ટોરેજ થાય. અને ત્યાંથી ઈરિગેશન પીયત થઈ શકે. ઓવરફ્લો બોરિંગથી પહેલે વર્ષે પાક સારો થાય છે. પણ પછી જમીન પથ્થર જેવી થઈ જાય છે. એવો અનુભવ છે.
ધંધુકા તાલુકામાં ભાદર અને ઉતાવળી નદીના પ્રવાહોને અટકાવાય. બંધ થાય તો કૂવા જીવતા થાય તેમ છે.
સાણંદ તાલુકામાં રોડ નદીનો પ્રશ્ન હાથ ધરાય નાના નાના બંધો ભરાય તો ડાંગરના પાકને ફાયદો થાય.
ધોળકામાં ફતેહવાડી નહેરના જેવી જ એક નહેર બાજુના જ એક ગામથી કાઢવા સરકાર વિચારે છે. ચૌદસો કોષનું પાણી નીકળશે. ૧૪
સાધુતાની પગદંડી
૭૬