________________
તા. ૧૨-૧૩-૨૫૦ : છબાસર • તા. ૧૪--૫૦ : કેસરડી
કેસરડીમાં ઉતારો ચોરામાં રાખ્યો હતો. નિશાળમાં વિદ્યાર્થી આગળ પ્રવચન રાખ્યું હતું. તેમને ઉપયોગી શિખામણ આપી હતી. • તા. ૧૫-૨-૫૦ : શિયાળ • તા. ૧૬-૨-૫૦ : બગોદરા • તા. ૧૨-૫૦ ? ગંદી
બગોદરાથી ગૂંદી આવ્યા. અહીં ખેડૂતમંડળ અને જલ સહાયક સમિતિની મિટિંગો રાખી હતી. મિટિંગોને કારણે રવિશંકર મહારાજ, ગુલામ રસૂલ કુરેશી, પરીક્ષિતલાલ મજમુદાર વગેરે કાર્યકરો અને ખેડૂતો આવ્યા હતા.
મહારાજશ્રીનો નિવાસ કસ્ટમ બંગલામાં હતો. તે દિવસે સવારે ગંદીના બે ખેડૂતો મહારાજશ્રી પાસે કાળ પટેલ વિરુદ્ધ જમીનની ફરિયાદ લઈને આવ્યા હતા. તેમનો પ્રશ્ન-ધોળી ગામની સીમમાં જમીન ખેડવાનો હતો. તેમણે કહ્યું કે, કાળુ પટેલ, અમને જમીન ખેડવા દેતા નથી બાપુ, આપ તેમને સમજાવો.
મહારાજશ્રી : “બંને બાજુની વિગત સાંભળ્યા પછી હું કંઈક કરી શકું. આજે મિટિંગ છે, કાળુ પટેલ આવવાના છે. તમો પણ આવજો. પ્રશ્નનો નિકાલ કરીશું.”
બપોરે બે વાગ્યે ગૂંદી આશ્રમમાં મિટિંગ શરૂ થઈ. પેલા ખેડૂતો આવ્યા નહીં. એક મિટિંગ પૂરી થઈ, પછી બીજી શરૂ થઈ. કાળુ પટેલે બધાંની રજા લઈ સ્ટેશને જવા નીકળ્યા. સાથે એક ભાઈ હતા. થોડે ગયા ત્યાં એક ખાડા આગળ પેલા બે ખેડૂતો હથિયાર લઈને ખૂન કરવા સંતાયા હતા. તેઓ એકદમ બહાર નીકળી કાળુ પટેલ ઉપર તૂટી પડ્યા. બેત્રણ પ્રહારો કુહાડી અને ધારિયાથી કર્યા. કાળુ પટેલ ગબડી પડ્યા.
થોડે દૂર ઘઉંના ખેતરમાં ૧૫ થી ૨૦ માણસો ઘઉં કાપતા હતા. પણ છોડવવાની કોઈએ હિંમત કરી નહીં. બૂમાબૂમ થઈ. એક જણે આશ્રમમાં ખબર આપી. કાળુ પટેલને મારે છે દોડો... દોડો...
સાધુતાની પગદંડી
