________________
૦ તા. ૩-૨-૫૦ ? ધનવાડા-સાંદસ - વાલથેરાથી નીકળી ધનવાડા આવ્યા. અંતર સાડા ત્રણ માઈલ. સભા થઈ. ૨૨ સભ્યો ખેડૂત મંડળના નોંધાયા.
ધનવાડાથી સાંજના નીકળી સાંકોદરા આવ્યા.
અહીં વેડછી આશ્રમના આચાર્ય શ્રી ચીમનભાઈ ભટ્ટ, ઉમેદરામ ભજનિક તેમજ મીરાંબહેન મળવા આવ્યાં હતાં. રાત્રે જાહેરસભા થઈ. ખેડૂતમંડળના ૨૧ સભ્યો નોંધાયા.
રાત્રે પ્રાર્થના પછીની જાહેરસભામાં મહારાજશ્રીએ અસ્પૃશ્યતા નિવારણ ઉપર પ્રવચન કર્યું હતું.
આપણે સેવા કરવા નીકળીએ છીએ, પણ લોકોને ગમતી હોય તેવી વાતો જ કરીએ છીએ, પણ ન ગમતી વાત હોય, સાચી વાત હોય તોપણ કહેતા નથી. ખબર છે કે એવી વાત કરીશું તો ઢેખાળા ખાવા પડશે. ગાંધીજીએ હરિજનોને અપનાવી લેવાની વાત કરી, પણ આપણે જુદી જુદી દલીલો કરી એ વાતને ટાળીએ છીએ. એક હરિજનને તરસ લાગી. તળાવડામાં પાણી જોઈ પીવા દોડ્યો. છૂપાતાં છૂપાતાં પીધું. એક જણે જોઈ લીધું એટલે લાકડી લઈને દોડ્યો. પેલો પૂછવા લાગ્યો કોણ છું ? મારું તલાવડું અભડાવી માર્યું. પેલો બીકથી જૂઠું બોલ્યો : માબાપ, મે પાણી નથી પીધું પખાલ કરી (હાથ-પાણી) છે. પેલો કહે, તો કંઈ વાંધો નહીં ! એમ કહીને ચાલ્યો ગયો. આપણી બુદ્ધિ ક્યાં ગઈ છે, તે સમજાતું નથી. એક શૂદ્રને અડીને, તે મુસલમાનનો સ્પર્શ કરી લે તો પવિત્ર થઈ જાય, પણ એ બ્રાહ્મણોને અડીને પવિત્ર ન થઈ શકે. કેવી અંધશ્રદ્ધા અને જડધર્મ સમાજમાં ઘૂસી ગયાં છે ! • તા. ૪-૨-૫૦ : ચિયાડા
તા. ૫-૨-૫૦ : કેરાળા
ચિયાડાથી નીકળી કેરાળા આવ્યા. અંતર ત્રણ માઈલ. ઉતારો મંદિરમાં રાખ્યો હતો. સભા સારી થઈ, સભામાં ખેડૂત સંગઠન અને રામરાજય માટે શું કરવું તે સમજાવ્યું.
નવ સભ્યો ખેડૂતમંડળના નોંધાયા.
૨૪
સાધુતાની પગદંડી
