________________
સાધુતાની પગદંડી
સંવત ૨૦૦૫નું ચાતુર્માસ ગૂંદી ગામમાં કસ્ટમ બંગલે થયું હતું. • તા. ૧-૮-૪થી પર્યુષણ પર્વનાં પ્રવચન થયાં હતાં. • તા.૧૦-૧૦-૪૯થી આઠ દિવસના સર્વોદય તાલીમવર્ગનું આયોજન કરવામાં આવ્યું હતું. તેમાં ગુજરાતના અગ્રણી પૂ.રવિશંકર મહારાજ, શ્રી બબલભાઈ મહેતા વગેરેનાં પ્રવચન થયાં હતાં.
ગૂંદીનું ચાતુર્માસ પૂરું કરી ભાલપ્રદેશમાં પ્રવાસ થયો. • તા. ૧-૧૨-૪૯ : વેજળાથી કેસગટ
વેજળકાથી જવારજ આવ્યા. સાથે જવારજના ફૂલજીભાઈ ડાભી વગેરે કેટલાક આગેવાનો જોડાયા હતા. રાત્રે જાહેરસભા રાખવામાં આવી હતી. તેમાં મહારાજશ્રીએ માણસ કોને કહેવો ?-એ વિષય ઉપર પ્રવચન આપ્યું હતું.
તેમણે જણાવ્યું હતું કે માણસનું શરીર મળે તેટલાથી માણસ બનતો નથી. જેમ પાણી છે, તે સાચું ત્યારે કહેવાય કે તેનાથી તૃષા છીપે, કપડાં ધોઈ શકાય, પણ જો તેમ ન બને તો માનવું કે તે પાણી નથી પણ મૃગજળ છે. મોટો સાગર ભરેલો દેખાતો હોય, પણ તે જોવા પૂરતો જ. પીવાના કામમાં ન આવે. બીજી રીતે જોઈએ તો વાઘ ઉપર બકરાનું ખોળિયું ઓઢાડી દઈએ, તો તેથી તે કંઈ તે બકરું બની જતો નથી. તેમ આપણને ખોળિયું માણસનું મળ્યું છે, પણ અંદર જાનવર હશે તો માણસ નહીં કહી શકાય. માણસાઈ આવે ત્યારે જ તે માણસ કહેવાય.
સભામાં ૨૭ જણે ઓછા-વત્તા સમય માટે ચા નહીં પીવાની પ્રતિજ્ઞા લીધી હતી. • તા. ૨-૧૨-૪૯ : સરગઢથી જવારજ
કેસરગઢથી જવારજ આવ્યા. અંતર છ માઈલ હતું. ઉતારો મોહનભાઈને ત્યાં રાખ્યો હતો. સાંજના હરિજન વાસની મુલાકાત લીધી હતી. ૩૧ ભાઈઓએ શરાબ-દારૂ નહીં પીવાની પ્રતિજ્ઞા લીધી હતી. રાત્રે પ્રાર્થના પછીના પ્રવચનમાં
સાધુતાની પગદંડી