________________
શુકલજી, ગુનેગારના વકીલે પૂછ્યું : આપ જ્યાં કામ કરતા હતા ત્યાં જમીનદાર દરબાર ખેડૂતના ઝઘડા હતા ?
મહારાજશ્રીએ કહ્યું : કાળુ પટેલ ખેડૂત તરફે હતા. જિલ્લાના જેવી ત્યાં સ્થિતિ નહોતી. અહીં પહેલા ગમે તેમ હોય પણ મારો સંપર્ક થયા પછી લવાદીથી ઝઘડા પતાવ્યા હતા. ખેડૂત તરફે કાળુ પટેલ અને દરબારો તરફે રાજપુર દરબાર હતા. રાયકાના પગી અને ભરવાડોનો પ્રશ્ન થોડા દિવસ પહેલાં આવેલો.
આ ખૂન કેસનો આખો પ્રસંગ આગળ આવી ગયો છે. એટલે અહીં પુનરાવર્તન કરવાની જરૂર લાગતી નથી.
૭ તા. ૧૩-૧૨-૫૦ :
સવારના પંડિત લાલન મળવા આવ્યા હતા. બપોરના ૩ થી ૪ પ્રેમાભાઈ હોલમાં ગૂજરાત વિદ્યાસભામાં પ્રવચન રાખ્યું હતું. મહારાજશ્રીએ કહ્યું જીવનમાં જ્ઞાન કેટલું વણાયું છે એ જ વિદ્વતાનો સાર છે. જેના આરંભ-સમારંભો છૂટી ગયા હોય, રાગદ્વેષ ગયા હોય તે પંડિત કહેવાય એમ ગીતામાં કહ્યું છે. હું ગામડાંમાં કામ કરું છું એટલે ત્યાં અર્થકારણ એ પાયાની વાત લાગે છે. રેંટિયો, પશુ ઉછેર, ખેતી, ગ્રામોદ્યોગ ચાલવા જોઈએ. જે અર્થકારણ સાથે સમાજનો વિકાસ જોડાયેલ હોય તે જ સાચું અર્થકારણ છે.
પ્રવચન પછી પ્રશ્નોત્તરી થઈ હતી.
રાત્રે ઝાંપડાની પોળમાં (ટ્યુટોરિયલ હાઈસ્કૂલમાં) પ્રવચન થયું હતું.
૭ તા. ૧૪-૧૨-૫૦ :
સલાપસ રોડ પરના બાલ સંરક્ષણ મંડળમાં મહારાજશ્રીએ બાળકોને ઉપયોગી પ્રવચન કર્યુ હતું.
બપોરના ચાર વાગ્યે કોંગ્રેસ હાઉસમાં લાલાકાકાને મળ્યા હતા અને કાર્યકરો સાથે ચર્ચા વિચારણા કરી હતી. તે પછી પાંચ વાગ્યે પ્રાર્થના સમાજમાં જાહેર પ્રવચન થયું હતું. વિષય હતો ધર્મ અને ધાર્મિકતા.
મહારાજશ્રીએ કહ્યું :
ધર્મ એક એવો શબ્દ છે કે આ કાળે લોકો જુદા જુદા પ્રકારની માન્યતા ધરાવે છે. ખરી રીતે ધર્મ એ આપણા જીવનની ન છૂટી પડી શકે તેવી વાત છે.
સાધુતાની પગદંડી
८८
