________________
२६
समणसुत्तं ७५. बहुभयकर दोसाणं, सम्मतचरित्तगुणविणासाणं ।
न हु वसमागंतव्वं, रागहोसाण पावाणं ॥५॥ बहुभयक रदोषयो सम्यक्त्वचारित्रगणविनाशयो: !
न खलु वशमागन्तव्य, रागद्वेपयो. पापयो ।।५।। ७६. कामाणुगिद्धिप्पभवं खु दुक्खं, सव्वस्स लोगस्स सदेवगस्स ।
जं काइयं माणसियं च किंचि, तस्संतगं गच्छइ वीयरागो॥६॥ कामा नुगृद्धिप्रभव खलु दुख, मर्वम्य लोकम्य सदेवकम्य ।
यत् कायिक मानसिक च किञ्चित् , तस्यान्तक गच्छति वीतरागः । ७७. जेण विरागो जायइ, तं तं सव्वायरेण करणिज्जं ।
मुच्चइ हु ससंवेगी, अणंतवो होइ असंवेगी ॥७॥ येन विरागो जायते, तत्तत् सर्वादरेण करणीयम् ।
मुच्यते एव समवेग, अनन्तक भवति असवेगी ॥७॥ ७८. एवं ससंकप्पविकप्पणासु, संजायई समयमुवट्टियस्स ।
अत्थे य संकप्पयओ तओ से, पहीयए कामगुणेसु तण्हा ॥८॥ एव स्वसव पविकल्पनास, सजायते समतोपस्थितस्य । अर्थाश्च सकल्पयतस्तस्य, प्रहीयते कामगुणेषु तृष्णा ॥८॥ अन्नं इमं सरीरं, अन्नो जीव ति निच्छियमईओ। दुक्खपरीकेसकर, छिद ममत्तं सरीराओ॥९॥ अन्यदिद शरीर, अन्यो जीव इति निश्चयमतिक' । दु खपरिक्लेशकर, छिन्धि ममत्व शरीरात् ।।९।। कम्मासवदाराई, निरंभियव्वाइं इंदियाइं च । हंतव्वा य कसाया, तिविहं-तिविहेण मुक्खत्थं ॥१०॥ कर्मास्रवद्वाराणि, निरोद्धव्यानीन्द्रियाणि च । हन्तव्याञ्च कपायास्त्रिविधत्रिविधेन मोक्षार्थम् ॥१०॥ भावे विरत्तो मणुओ विसोगो, एएण दुक्खोहपरंपरेण । न लिपपई भवमज्झे वि संतो, जलेण वा पोक्खरिणीपलासं ॥११॥ भाव बिग्क्तो मनुजो विशोक , एतया दु खौघपरम्पग्या । न लिप्यते भवमध्येऽपि मन्, जलेनेव पुष्करिणीपलागम् ।।११।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
