________________
Vada ] Canadharavada
431 Now, refuting the first assertion that the abundance of miseries is due to the diminution of pufya, the author states इय रूवित्ते सुह-दुक्खकारणत्ते य कम्मुणो सिद्धे । पुग्णावगरिसमेत्तेण दुक्खबहुलत्तणमजुत्तं ॥ ३८२ ।। (१९३०) Iya rüvitté suha-dukkha kāraṇatté ya kammuņo siddhé i Purnāvagarisaméttáņa dukkhabaḥulattanamajuttam 138211 (1930) [इति रूपित्वे मुख-दुःखकारणत्वे च कर्मणः सिद्ध।
पुण्यापकर्षमात्रेण दुःखबहुलत्वमयुक्तम् ॥ ३८२ ॥ (१९३०) Iti rūpitve sukha duḥkhakāraṇative ca karmaṇaḥ siddhé ! Punyāpakarşamātréņa duhkhabahulatvamayuktam 1138211 (1930)]
Trans.---382 When Karma is proved to be mūrta and (at the same time) established as the cause of sukha-duhkha ( the theory that the abundance of miseries is due to the dimminution of virtuous actions, will fail. ( 1930 )
टीका-इत्येवं पञ्चविकल्पोपन्यस्तस्वमाववादनिरासेन पुण्य-पापात्मकस्य कर्मणः मुख-दुःखकारणत्वे रूपित्वे च सिद्धे पुण्यापकर्षमात्रेण यद् दुःखबहुलत्वं प्रथमविकल्पोपन्यासे मोक्तं तदयुक्तमिति ॥ ३८२ ।। (१९३०)
. C.-Now that the thery of svabhāva has been refuted and the existence of a murta karma as the cause of sukha and duhkha, has been established we can easily refute the theory that the abundance of miseries is caused by the diminution of punyas || 382 ॥ ( 1930) कम्मप्पगरिसजणियं तदवस्सं पगरिसाणुभूईओ। सोक्खप्पगरिसभूई जह पुण्णप्पगरिसप्पभवा ।। ३८३ ॥ (१९३१) Kammapprgarisajaņiyam tadavassam pagarisāņubhūio Sokhhappagarisabhūî jaha puņnappagarisappabhavā 1 383 11 (1931) [कर्मप्रकर्षजनितं तदवश्यं प्रकर्षानुभूतेः । सौख्यमकर्षभूतियथा पुण्यप्रकर्षप्रभवा ।। ३८३ ॥ (१९३१)
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org