________________
[ " ]
ततो सो क्यणं सोऊण गंभो, गंतूण य तेण भणिआ - "सामि ! तुम्मेहिं मम भंडभरिओ सगडो हिओ ता इमं पि बइल्लं गेहह । मम पुसतुयादुपालियं देह, जं घेतूण वश्चामि त्ति । न य अहं जस्स व स्व हत्थेणं गेहामि, जा तुज्झ घरिणी पाणेहि वि पिययरी सव्वालंकारभूसिया तीए दायव्वा, ततो मे परा तुट्ठी भविस्सइ । जीवलोगअंतरं व अप्पाणं मन्निस्सामि । "
ततो तेहिं सक्खी आहूया, भणियं च - "एवं होउ "त्ति । ततो ताणं पुत्तमाया सत्तुयादुपालियं घेत्तूण निग्गया, तेण सा हत्थे गहिया, घेत्तूण य तं पट्ठिओ ।
तेहिं पि भणिओ - "किमेयं करेसि ? "
तेण भणियं - "सत्तुदो पालियं नेमि ।"
ततो ताणं सदेण महाजणो संगहिभो, पुच्छिया- “किमेयं ?" ति । ततो तेहिं जहावत्तं सव्वं परिकहियं । समागयजणेण य मज्झत्थेणं होऊण वबहारनिच्छओ सुओ, पराजिया य ते गंधियपुत्ता। सो य किलेसेण तं महिलियं मोयाविओ, सगडो अत्थेण सुबहुएण सह परिदिण्णो । ( वसुदेवहिण्डी - प्रथमखण्डम् )
१६ मङपुतो रोहो
उज्जेणी नामेणं वित्थिण्णसुरभवणाः समुच्धुरधणोहा मालवमंडलमंडणभूआ नयरी समत्थि । तत्थ जियसत्तू नामा रिउपक्ख विक्खोहकारओ गुणसाहो सगुणी सुदढपणओ नरनाहो आसी ।
