________________
सर्वपुरुष धीहीएज, बीहीएज्जा सर्ववचन । बीहिज्जेज, बीहिज्जेज्जा
भावप्रधान प्रयोगोमां भाव-क्रिया-ज मुख्य होय छे. प्रथम के द्वितीय पुरुष एमां संभवतो नथी तेम बे प्रण वा तेथी अधिक संख्या पण संभवी शकती नथी माटे ते द्वारा ते ते पुरुषोनुं वा एकथी अधिक संख्यानुं सूचन थइ शकतुं नथी. साधारण रीते भावेप्रयोग, त्रीजा पुरुषना एकवचनद्वारा व्यवहारमां आवे छे.
कर्मप्रधान भणीयइ, भणिज्जइ गंथो (भण्यते ग्रन्थः) ग्रंथ भणाय छे. भण+ईअ+इ-भणी-अइ,-एइ,-अप, एए भण्+हज+इ-भणि-जइ,-ज्जेह, जए, ज्जेए भणीयंति गंथा (भण्यन्ते ग्रन्थाः) ग्रंथो भणाय छे.
भणिजंति भण+ईय+न्ति-भणी-यंति,-यति,-यंते, येते,-यहरे,-येहरे भाज+न्ति-भणि-ज्जंति,ज्जेंति,-जंते, ज्जेते,जइरे,ज्जेहरे
सर्वपुरुष भणीएज्ज, भणीपज्जा
सर्ववचन भणिज्जेज्ज, भणिज्जेज्जा पुच्छीयसि तुमं (पृच्छ्यसे त्वम् ) तुं पूछाय छे.
पुच्छिज्जसि पुच्छईयासि-पुच्छी-यसि-येसि,-यसे,-येसे पुच्छ इज्ज+सि-पुच्छि-ज्जसि, ज्जेसि, जसे, ज्जेसे
पुच्छीयामि अहं (पृच्छये अहम् ) हुं पूछाउं छु.
पुच्छिज्जामि पुण्म य+मि-पुच्छी-यमि, यामि, येमि पुच्छज्ज+मि-पुच्छि-जमि-ज्जामि,-ज्जेमि
