________________
: ५ :
तेराग-सुत्तं ( ३३ ) चित्तमंतमचित्तं वा अप्पं वा जइ वा बहु ं । दंतसोहरणमित्तं पि, उग्गहं से अजाइया ||१|| [ दश० अ० ६ गा० १४ ]
( ३४ )
तं पणा न गिरहति, नो वि गिरहावए परं । अन्न वा गिरहमाणं पि, नाणुजाणंति संजया ||२|| [ दश० अ० ६ गा० १५ ] (, ३५ )
उड्ढ अहे य तिरियं दिसासु, तसा य जे थावर जे य पारणा । हत्थे हि पाएहिं य संजमित्ता, अदिन्नमन्नसु य नो गहेज्जा ||३||
[ सूत्र० श्रु० १ ० १० गा० २] ( ३६ )
तिव्यं तसे पाणिणो थावरे य जे हिंसति श्रयसुहं पडुच्च । जे लूसए होइ अत्तहारी, ण सिक्ख सेयवियरस किचि ||४||
[ सूत्र० श्र० १ श्र० ५ उ० १ गा० ४]