________________
महावीर-वाणी तं तारिसं नो पयालेन्ति इन्दिया, उवेन्ति वाया व सुदसणं गिरि ॥धा
[दश० चूलिका १ गा० १७]
(२२८) अप्पा ख्लु सययं रक्खियम्बो,
सन्बिन्दिएहिं सुसमाहिएहिं । अरक्खिो जाइपह उवेइ, सुरक्खिो सव्वदुक्खाण मुच्चइ ॥१०॥
[दश० चूलिका २ गा० १६ ]
(२२१) सरीरमाहु नॉप त्ति, जीवों वुचई नावित्रो । संसारो अण्णवो वुत्तो, जं तरन्ति महेसिणो ॥१॥
[उत्तरा० अ० २३ गा० ७३]
(२२२) जो पबहत्ताण महन्वयाई,
सम्म च नो फासयई पमाया । अनिग्गहप्पा य रसेसु गिद्ध, न मूलओ छिन्दइ बन्धणं से ॥१२॥
[उत्तरा० अ० २० गा० ३६]
To A