________________
१२२
महावीर-वाणी
(२१५) जो सहस्स सहस्साणं, संगामे दुज्जए जिणे । एग जिणेज्ज अप्पाणं, एस से परमो जो ॥१॥
[उत्तरा० अ० ६ गा० ३४ ]
(२१६) अप्पाणमेव जुज्माहि किं ते जुज्मेण वज्झओ ?। अप्पाणमेव अप्पाणं, जइत्ता सुहमेहए ॥६॥
(२१७) पचिन्दियाणि कोहे, माण मायं तहेव लोहं च । दुज्जयं चेव अप्पाण, सव्यमप्पे जिए जियं ॥७॥
[उत्तरा० अ०६ गा० ३५-३६ ]
(२१८) न त अरी कंठ-छेत्ता करेइ, " जं से करे अप्पणिया दुरप्पा । से नाहिइ मच्चुमुहं तु पत्ते, पच्छाणुतावेण दयाविहूणो ॥८॥
[उत्तरा० अ० २० गा० ४८]
(२१६) जस्सेवमप्पा उ हवेज निच्छिओ,
चइज्ज देहं न हु धम्मसासणं ।