________________
प्राकृत व्याकरणे
२८७
( सूत्र ) श्लाघ: सलहः ।। ८८।।
( वृत्ति) श्लाघते : सलह इत्यादेशो भवति । सलहइ ।
(अनु.) श्लाघति (श्लाघ्) (या धातू) ला सलह असा आदेश होतो. उदा. सलहइ.
( सूत्र ) खचेर्वे अड: ।। ८९।।
(वृत्ति) खचतेर्वेअड इत्यादेशो वा भवति । वेअडइ । खचइ ।
(अनु.) खचति ( खच्) (या धातू) ला वेअड असा आदेश विकल्पाने होतो. उदा. वेअडइ. (विकल्पपक्षी :-) खचइ.
( सूत्र ) पचे: सोल्ल - पउला ।। ९० ।।
(वृत्ति) पचते: सोल्ल पउल इत्यादेशौ वा भवतः । सोल्लइ । पउलइ। पयइ । (अनु.) पचति ( पच्) (या धातू) ला सोल्ल आणि पउल असे आदेश विकल्पाने होतात. उदा. सोल्लइ, पउलइ. (विकल्पपक्षी :-) पयइ.
(सूत्र) मुचेश्छड्डावहेड-मेल्लोस्सिक्क-रेअव- णिल्लुञ्छ-धंसाडाः ।। ९१ ।। (वृत्ति) मुञ्चतेरेते सप्तादेशा वा भवन्ति । छड्डुइ । अवहेडइ। मेल्लइ । उस्सिक्वइ । रेअवइ। णिल्लुञ्छइ। धंसाडइ। पक्षे। मुअइ।
(अनु.) मुञ्चति (मुच्) (या धातू) ला (छड्डु, अवहेड, मेल्ल, उस्सिक्क, रेअव, णिल्लुञ्छ आणि धंसाड असे) हे सात आदेश विकल्पाने होतात. उदा. छड्डुइ...धंसाडइ. (विकल्प-) पक्षी:- मुअइ.
( सूत्र ) दुःखे णिव्वलः ।। ९२।।
(वृत्ति) दुःखविषयस्य मुचेः णिव्वल इत्यादेशो वा भवति। णिव्वलेइ । दुःखं मुञ्चतीत्यर्थः ।
(अनु.) दुःखविषयक मुच् (मुचि) (या धातू) ला णिव्वल असा आदेश विकल्पाने होतो. उदा. णिव्वलेइ (म्हणजे) दुःख टाकतो असा अर्थ आहे.